برنامه ریزی ارتقای پایداری بافت های فرسوده شهری در برابر زلزله با رویکرد تاب آوریمور مطالعه : شهر گزبرخوار اصفهان

تاب آوری یعنی امکان و توانایی انطباق با شرایط دربحران است که می توان این مفهوم را در ابعاد اقتصادی، اجتماعی ، کالبدی، محیطی و ... مورد بررسی قرار داد. هدف اساسی این پژوهش بررسی و سنجش میزان تاب اوری در بخش مرکزی شهر گز برابرمخاطرات طبیعی با تاکید بر زلزله و ارائه راهکارهای مناسب جهت ارتقای تاب آوری آن می باشد. در این راستا با استفاده ازاطلاعات وضع موجود به بررسی شاخص های دسترسی و سلسله مراتب معابر شهری، تراکم جمعیت ، تراکم ساختمان ، تعداد طبقات ، عمر بنا، مصالح ابنیه ، کیفیت ساخمان ، وضعیت فضای سبز و باز، دسترسی به فضای باز، سازگاری کاربریها و ...پرداخته است . نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که این شهر دارای تاب آوری پایین و آسیب پذیری بالا می باشد وبدیهی است در صورت بروز حادثه با مشکلات بی شماری مواجه خواهد گردید.همچنین این پژوهش با تکیه بر ابزار پرسشنامه و روش تحلیل T به تجزیه و تحلیل وضعیت شاخص های تاب آوری در این شهر پرداخته است که نتایج بست آمده منشان ازوضعیت متوسط تاب آوری در این محدوده دارد .

Keywords:

تاب آوری , پایداری , بحران , مخاطرات طبیعی , زلزله , شهر گز