نقش مدیریتی در تعالی آموزش: مقایسه کارایی مدل های متمرکز و غیرمتمرکز در مدارس

مدیریت نقش بسزایی در تعالی آموزش ایفا می کند. دو مدل مدیریتی متداول در مدارس، مدل متمرکز و غیرمتمرکز، هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند و می توانند به طور مستقیم بر کیفیت آموزش تاثیر بگذارند. مدیریت در مدارس نقشی اساسی در ارتقای کیفیت آموزش و پرورش ایفا می کند. دو مدل مدیریتی رایج در مدارس، مدل متمرکز و غیرمتمرکز، هر یک دارای کارکردها و پیامدهای متفاوتی بر فرآیند یادگیری و آموزش هستند.در مدل مدیریتی متمرکز، قدرت تصمیم گیری و نظارت بر امور آموزشی و اداری در سطوح بالا متمرکز می شود و مدارس از استقلال اندکی در این زمینه برخوردارند. در مقابل، مدل غیرمتمرکز، آزادی و انعطاف پذیری بیشتری را به مدارس اعطا می کند و به آنها اجازه می دهد تا با توجه به شرایط و نیازهای خاص خود، در امور آموزشی و اداری تصمیم گیری کنند.انتخاب مدل مدیریتی مناسب برای هر مدرسه به عوامل متعددی از جمله متن فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مدرسه، سطح آمادگی معلمان و مدیران، و اهداف آموزشی مورد نظر بستگی دارد. در برخی موارد، مدل متمرکز به دلیل تمرکز و هماهنگی بیشتر، می تواند کارآمدتر باشد. در حالی که در شرایطی دیگر، مدل غیرمتمرکز به دلیل ایجاد فضای خلاقانه و پویا، می تواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد.به طور کلی، هیچ مدل مدیریتی واحدی وجود ندارد که برای همه مدارس به طور مطلق مناسب باشد. انتخاب مدل مناسب نیازمند بررسی دقیق شرایط و نیازهای هر مدرسه و انتخاب مدلی است که بتواند به بهترین نحو به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در آن مدرسه کمک کند.

Keywords:

مدیریت متمرکز , مدیریت غیرمتمرکز , تعالی آموزش , کیفیت آموزش , استقلال مدرسه