مقاله به بررسی نقش
آموزش و پرورش در
تحرک اجتماعی جامعه می پردازد و اهمیت آن را در تاثیر بر حوزه های اجتماعی جامعه مورد بررسی قرار می دهد. روش پژوهش این مقاله از نوع توصیفی است و از دو نوع تحلیل اسنادی و مطالعات مروری استفاده شده است.با توجه به نتایج اصلی پژوهش،
آموزش و پرورش اثرات نمادین و کارکردی دارد. اثر نمادین
آموزش و پرورش زمانی رخ می دهد که اطلاعات و دانش افراد افزایش یابد و افراد در جامعه از جایگاه اجتماعی بالاتری برخوردار شوند. در عین حال،
آموزش و پرورش می تواند اثرات کارکردی داشته باشد، به طوری که تحصیلات و دانش فرد را به شغل و درآمد مادی منجر کند. اگر
آموزش و پرورش باعث شود که افراد علاوه بر دانش، به شغل و مزایای مادی نیز دست یابند، در این صورت اثر کارکردی
آموزش و پرورش مشهود خواهد بود.هرچند اثر نمادین
آموزش و پرورش ارزشمند و قابل تحسین است، اما اگر این
آموزش و پرورش تحرک اجتماعی را نمونه ای از اثر کارکردی (شغل و درآمد اجتماعی) نسازد، در این صورت در انجام وظایف کارکردی خود ناکام عمل کرده است.با توجه به این نتایج، مقاله به اهمیت تاثیرات عملی
آموزش و پرورش بر
تحرک اجتماعی تاکید می کند و بر اهمیت ایجاد توازن بین اثرات نمادین و کارکردی آن تاکید دارد.