بررسی نمود زیبایی شناسی وابی سابی در مد نیمه دوم قرن بیستم(مطالعه موردی: ایسی میاکه، ری کاواکوبو، یوجی یاماموتو)

دنیای مد، با پیروی از زیبایی شناسی غربی همیشه به دنبال کمال گرایی و پوشاندن نقص هاست. در تناقض با آن، وابی سابی، زیبایی شناسی برآمده از آیین ذن، جهان ناپایدار و نقص های آن را ستایش می کند. حال چگونه می شود این دو مفهوم متضاد را در کنار هم به کاربرد و جایگاهی در دنیای فشن بدست آورد؟! در اواخر قرن بیست با ظهور سه طراح ژاپنی در دنیای غرب تحولی عظیم در دنیای مد و لباس رقم خورد که هنوز هم درک آن بدون دانستن فلسفه و مفهوم پشت آثار ممکن نیست. حال با این توصیف، هدف بنیادین این پژوهش تحلیل زیبایی شناسی وابی سابی در مد نیمه دوم قرن بیست می باشد. بر این اساس مسئله ی تحقیق حاضر، یافتن ویژگی های منطبق با فلسفه وابی سابی در طراحی مد از طریق مطالعه آثار سه تن از طراحان برجسته ژاپنی می باشد. این تحقیق با ماهیتی کیفی و براساس هدف از نوع بنیادین و با روش تحلیلی-توصیفی با استناد بر داده های کتابخانه ای با رویکرد زیبایی شناختی به مطالعه موردی آثار ایسی میاکه، ری کاواکوبو و یوجی یاماموتو می پردازد. یافته های بدست آمده نشان می دهد که طبیعت محوری، ناقرینگی، وجود خلاء و فضای خالی، سادگی و استفاده از رنگ های تیره، بی قاعدگی و زمینی و بی تکلف بودن از ویژگی های مشترک در آثار این طراحان است که هر کدام به نحوی بیانگر فلسفه وابی سابی می باشد.

Keywords:

وابی سابی , زیبایی شناسی ژاپنی , مد غرب , مد معاصر