اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر افسردگی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر افسردگی دانش آموزان متوسطه اول شهر مرودشت بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامی دانش آموزان متوسطه اول مرودشت بود. به منظور انتخاب گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از میان مدارس متوسطه اول این شهر تعداد ۴ مدرسه به صورت تصادفی انتخاب وسپس در مرحله بعد از هر مدرسه ۱ کلاس انتخاب شد. در انتها ۸۰ دانش آموز انتخاب و در دوگروه آزمایش (۴۰ نفر) و کنترل (۴۰ نفر) جایگزین شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه افسردگی ، استرس (۱۹۹۵)و پکیج آموزشی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها جهت بررسی متغیرها و فرضیه های پژوهش از شاخص های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و شاخص های آمار استنباطی نظیر آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج حاصل گویای آن است که آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر افسردگی موثر است.

Keywords:

آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر , افسردگی