مدیریت رسانه در عصر دیکتاتوری دیجیتال (ارائه مدل کارآمد ساختار آینده رسانه ای جمهوری اسلامی ایران)

در عصر حاضر، مخاطبان به دلیل کاهش موانع مشارکت در اطلاع رسانی، آگاه تر شده اند و به موازات آن، اشتباه پراکنی در تاثیرگذاری منفی بر رفتارهایشان نیز وارد مرحله جدیدی شده است. با توجه به گستردگی هجمه های رسانه ای علیه انقلاب اسلامی ایران، مسئله مدیریت میدان جنگ ترکیبی برای مدیران و جریان سازان رسانه ای کشور بسیار حائز اهمیت است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی این سوال مطرح می شود که مولفه های میدان نبرد ترکیبی علیه کشورمان چیست و ساختار سازمان رسانه ای کارآمد جمهوری اسلامی در برابر این هجمه ها از منظر شاخص های تراز انقلاب اسلامی، چگونه باید باشد؟ در راستای پاسخ به این سوال، این فرضیه مطرح شد که وجود دید نامتوازن در سهم بندی دستگاه های جریان ساز رسانه ای در کشور باعث اتخاذ استراتژی اشتباه در مقابله با هجمه ها گردیده و راه غلبه بر این تهاجم، رجوع به شاخص های ناب انقلاب اسلامی است. در این خصوص، علاوه بر نگاه ویژه به حوزه کودک و نوجوان به دلیل اثرپذیری بالا، با تشریح شرایط، عوامل و بازیگران این جنگ ترکیبی، به استفاده از علوم شناختی در این نبرد و شیوه های جهت دهی به افکار عمومی و به طور خاص به نحوه مدیریت رسانه ای نظام، پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ساختار رسانه ای نظام، مخصوصا سازمان صداوسیما به عنوان پیشانی جریان رسانه ای کشور، در راستای پویاسازی خود، نیاز به اقدامات ترمیمی ازجمله؛ خروج از حالت پدافندی و ارائه روایات شفاف، دست اول، صریح و روشنگرانه و همچنین استفاده از تمام ظرفیت نخبگانی کشور در راستای ایجاد تکثرگرایی مورد نظر نظام اسلامی دارد.

Keywords:

دیکتاتوری دیجیتال , علوم شناختی , رسانه انقلاب اسلامی , جنگ ترکیبی , صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران.