جایگاه محیط یا فضا در پژوهش کیفی (درک از محیط در تحقیق کیفی) نویسنده: آرون م. کنتز

نویسنده در این نوشته تلاش می کند تا اهمیت فضا یا محیط را در پژوهش کیفی و تاثیر آن بر نتیجه را بررسی نماید. این ماده است که ما با تکیه به آن معنی را می سازیم. منظور از ماده، محیط یا فضایی است که پژوهشگر در آن زندگی می کند و هیچگاه از آن جدا نیست. از آنجایی که ماده در زمان سیال است، ارتباط ذهنی پژوهشگر نیز با محیط همواره در یک ارتباط سیال قرار دارد. معانی ایجاد شده به صورت مفاهیم انتزاعی، استعاره و تجسم معنا در لفظ به وجود می آید. این معانی همانند محیط یا ماده دارای جهات مختلف است که روابط اجتماعی را پیوند داده، بر آن تاثیر می گذارد و از آن متاثر می شود. هرچند که مبنای معناسازی یا مفهوم سازی ماده است، ولی محیط یا فضا مفهومی انتزاعی است که جمع آن را از طریق غیرتجربی انتزاع نموده است. از آنجا که فضا بعد مهمی از پژوهش کیفی است، اگر به آن توجه نشود، جنبه ای مهمی از پردازش معنی مغفول می ماند. در نتیجه، نمی توان تجربه ی انسانی منجر به شکل گیری و ایجاد علوم را به خوبی ترسیم و ارائه کرد. بنابراین خیلی مهم است که مکان مندی در پژوهش های کیفی به شدت مورد توجه قرار گیرد. این مسئله تحت سه عنوان فضا و زمان، فضا و تجسم سازی و فضا و فعالیت های روزانه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.