فراسوی سوبژکتیویته: کیرکگور، لویناس و دیگری مطلق فلوریانا فرو

کیرکگور و لویناس هر دو فیلسوف فردیت اند. لویناس در آزادی دشوار و نام های خاص به شدت از کیرکگور انتقاد می کند و او را به سوبژکتیویسم، خشونت و دست کم گرفتن اخلاق متهم می کند. با این حال، فاصله ای که هر دو را از هم جدا می کند، بسیار کوتاه است، به ویژه اگر کسی تعلیقات غیرعلمی نهایی کیرکگور را با دقت خوانده باشد. در این مقاله بحث می شود که هر دو متفکر تمامیت غیرشخصی را کنار می گذارند؛ نامتناهی را تقلیل ناپذیر می دانند؛ اخلاق را به سوی شخص دیگر معطوف می سازند و رنج را در طول زندگی ضروری می خوانند. مهم تر از همه، کیرکگور و لویناس هر دو به سوبژکتیویته به عنوان امری می اندیشند که به نحو بنیادین به فراتر از خود، به سوی نامتناهی اشاره دارد.