شخصیت عباس بن عبدالمطلب و تاثیر گفتمان سیاسی عباسیان بر شکل‎گیری آن

عباس بن عبدالمطلب، صحابی و عموی پیامبر(ص) است. وجود روایات متعارض در منابع روایی، رجالی و تاریخی درباره او و جایگاه وی به عنوان نیای خاندان عباسی که سرآغاز آن، با تدوین منابع اسلامی مقارن و حاکمیتشان به سبب مناقشات با علویان با بحران مشروعیت مواجه بود، لزوم بررسی شکل‎گیری شخصیت وی را از منظر تاثیر گفتمان سیاسی نوادگان وی نمایان می‎سازد. این پژوهش به روش تحلیل تاریخی وبا بهره‎گیری از منابع روایی، رجالی و تاریخی، نشان می‎دهد که عباس تا فتح مکه مسلمان نشد و روایات مدح وی و بزرگداشت معنوی او و خاندانش قابل اعتنا نیست. شخصیت تاریخی وی، در سایه نیاز حکومت عباسیان به مشروعیت در دو مرحله شکل گرفته است؛ نخست، ناگزیر به همسونمایی با علویان بودند و در پی قیام حسنیان و بروز بحران مشروعیت، با تمسک به نظریه وراثت اعمام، به سلسله امامت عباسی و بزرگداشت مهره‎های آن از جمله عباس پرداخته‎اند.

شخصیت عباس بن عبدالمطلب و تاثیر گفتمان سیاسی عباسیان بر شکل‎گیری آن Keywords:

Islamic history , personality , Companions , Abbas bin Abdul Muttalib , Abbasids , Alawites. , تاریخ اسلام , شخصیت , صحابه , عباس بن عبدالمطلب , عباسیان , علویان