واسنجی مدل هیدرولیکی با استفاده از اندازه گیری های کمی و کیفی شبکه توزیع آب آزمایشگاهی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 32

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHYDAN-19-3_008

تاریخ نمایه سازی: 17 تیر 1403

Abstract:

واسنجی مدل های شبکه توزیع آب برای پیش بینی رفتار آنها در شرایط مختلف هیدرولیکی و کیفی ضروری است. در مقاله حاضر شرح نتایج واسنجی و صحت‎ سنجی هیدرولیکی مدل کامپیوتری یک شبکه آزمایشگاهی ارائه شده است. واسنجی مدل با استفاده از داده‎ های فشار و دبی انجام شده است. برای صحت سنجی مدل نیز از داده‎ های هیدرولیکی و کیفی شبکه استفاده شده است. استفاده از اندازه‎ گیری‎ های کیفیت آب برای صحت‎ سنجی هیدرولیکی شبکه، نوآوری پژوهش به حساب می‎ آید. این پژوهش در سه مرحله دنبال شده است. در مرحله نخست، واسنجی شبکه به کمک داده‎ های فشار پیزومتریک و دبی خروجی شبکه انجام شده است. متغیر تصمیم در فرآیند بهینه‎ سازی، ضریب زبری و ضرایب افت موضعی لوله‎ ها انتخاب شده است. در مرحله دوم، صحت‎ سنجی شبکه بر اساس داده ‎های فشار و دبی خروجی شبکه انجام شده است. در مرحله سوم، صحت‎ سنجی هیدرولیکی شبکه از نظر دبی در لوله‎ ها با مدلسازی کیفی یک ماده واکنش ‎ناپذیر (Conservative) صورت گرفته است. نتایج واسنجی مقادیر ۰.۰۰۸ را برای ضریب زبری دارسی ویسباخ لوله ‎ها و مقادیر ۱.۲ و ۰.۸۹ را برای ضرایب افت موضعی در لوله‎ های با طول ۰.۵ و ۱ متر نشان می‎ دهد. نتایج واسنجی مدل بیانگر آن است که بیشینه خطای مدل در واسنجی برابر با ۳% است. همچنین بیشینه ‎ی خطا در صحت‎ سنجی با استفاده از داده‎ های فشار برابر با ۰.۲% و بر اساس دبی خروجی برابر با ۵.۹% است. نتایج صحت‎سنجی بر اساس مدلسازی کیفی نیز متوسط خطای ۵.۵ % را نشان می‎ دهد. اختلاف کم نتایج مدل آزمایشگاهی و مدل شبیه‎ سازی نشان‎ دهنده آن است که مدل هیدرولیکی واسنجی شده است.

Authors

محمد شاه سوندی

گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

جعفر یزدی

دانشگاه شهید بهشتی

محمدرضا جلیلی قاضی زاده

دانشگاه شهید بهشتی- پردیس شهید عباسپور

عبداله رشیدی مهرآبادی

دانشیار گروه آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران