سالمندی جمعیت و اصلاح نظام بازنشستگی با تغییر نرخ حق بیمه بازنشستگی

سالمندی جمعیت شامل افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ موالید منجر به بروز مشکل در صندوق­های بازنشستگی کشور و عدم پایداری منابع و مصارف آنها شده است. برای غلبه بر مشکلات این صندوق­ها اولین راه­حل استفاده از اصلاحات پارامتری از جمله تغییر نرخ حق­بیمه نظام بازنشستگی می­باشد. هدف در این تحقیق بررسی آثار سالمندی جمعیت و تغییر نرخ حق­بیمه نظام بازنشستگی بر روی متغیرهای کلان اقتصادی می­باشد. مدل مورد استفاده در این تحقیق، مدل تعادل عمومی نسل­های همپوش با تاکید بر بازار ناقص نیروی­کار است. یافته­های تحقیق حاکی از این است که سالمندی جمعیت منجر به کاهش نرخ بهره (۴ درصد)، افزایش تقاضا برای نیروی­کار و کاهش بیکاری (۳ درصد) در بازار نیروی­کار ناقص می­شود. همچنین منجر به افزایش هزینه نظام بازنشستگی (۷ درصد) به صورت درصدی از GDP خواهد شد. با انجام اصلاح پارامتری افزایش نرخ حق­بیمه نظام بازنشستگی هزینه این نظام به میزان ۵/۲ درصد کاهش یافته، اما جوانان باید حق­بیمه بیشتری نسبت به سالمندان در زمان اشتغالشان پرداخت نمایند و عدالت بین­نسلی به هم خواهد خورد. با کاهش نرخ حق­بیمه نظام بازنشستگی در بلند­مدت پس­انداز (کاهش ۵/۵ درصدی نرخ بهره) و مصرف یک درصد افزایش می­یابد که منجر به رعایت عدالت بین­نسلی و رشد و توسعه اقتصادی خواهد شد.

Keywords:

Pension Systems , contribution rates , Imperfect Labor Market , Overlapping Generations General Equilibrium Model. , نظام بازنشستگی , نرخ حق بیمه , بازار ناقص نیروی کار , مدل تعادل عمومی نسل های همپوش