بررسی مدل عددی و آزمایشگاهی تاثیر توام ایجاد سیکل اضافی و قرارگیری شکافنده جریان در عملکرد هیدرولیکی سرریز زیگزاگی

در تحقیق حاضر با ایجاد سیکل اضافی در طول بال جانبی و قرارگیری شکافنده جریان بر روی سرریز های زیگزاگی مثلثی و ذوزنقه ای به بررسی آزمایشگاهی و عددی ضریب آبگذری پرداخته شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد ایجاد سیکل اضافی تاثیر مثبتی در سرریز TRTPIO بهمراه داشته و موجب شده که ضریب آبگذری و نیز عملکرد هیدرولیکی آن نسبت به قرارگیری توام شکافنده جریان افزایش یابد. این درحالی است که ایجاد سیکل اضافی و قرارگیری شکافنده جریان بر روی سرریز زیگزاگی بصورت همزمان موجب شد تا سرریز TPTPIO بهمراه ۴ عدد شکافنده جریان نسبت به دیگر مدل ها دارای ضریب آبگذری بیشتری باشد.ارزیابی کمی نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که بطور مثال در نسبت هد هیدرولیکی ۲۴/۰، ضریب آبگذری سرریز TRTPIO نسبت به سرریزهای TPTPIO، TPTPIO همراه با ۴ عدد شکافنده جریان، TRTPIO همراه با ۴ عدد شکافنده جریان، آریامنش به ترتیب به میزان ۲۱، ۵/۸ و ۲۱ درصد دارای ضریب آبگذری بیشتری بوده است؛ از طرفی سرریز Mattos-Villarroel نسبت به TRTPIO به میزان ۸/۷ درصد دارای ضریب آبگذری بیشتری بوده است.همچنین نتایج مدلسازی عددی و آزمایشگاهی تطابق خوبی با یکدیگر داشتند؛ به طوری که سرریزها تمامی مراحل هیدرولیکی شامل چسبندگی، هوادهی کامل، هوادهی جزئی و خفگی را طی نمودند که حاکی از عملکرد مناسب سرریزها است.نتایج مدلسازی عددی نشان داد که با افزایش هد هیدرولیکی، ضریب آبگذری کاهش می یابد ضمن آنکه افزایش هد هیدرولیکی در سرریزهای زیگزاگی باعث افزایش تداخل تیغه های جریان، افت انرژی، استغراق موضعی و در نهایت کاهش راندمان هیدرولیکی سرریز می شود.

Keywords:

هد هیدرولیکی , ظرفیت آبگذری , شکافنده جریان , ضریب دبی