رویکرد طراحی تولید هالیوود به جهان عرب بر اساس الگوی همجوشی JDL مطالعه موردی فیلم دزد بغداد (۱۹۴۰)

هالیوود در بسیاری از موارد تلاش کرده است، در کنار فیلم­ های به ظاهر سرگرم ­کننده ­اش، از رویکردهای سیاسی و اجتماعی متعددی بهره ­برداری کند. رویکردهایی که غالبا با تحولات سیاسی و اجتماعی روز همراه بوده و غالبا تضمین کننده اهداف کلان سیاسی آمریکا یا متحدانش بوده است[i]. هالیوود به­ منظور دستیابی به اهداف یاد شده، معمولا از ترکیب سبک­ ها، ایده ­ها و رویکردها استفاده می­ کند. بدین­ ترتیب راه را بر برداشت­ های صریح و مستقیم بسته و بر تاثیر بر ناخودآگاه مخاطب تکیه می­کند. در ارزیابی و تحلیل این­گونه آثار بعضا نمی­توان از روش ­های معمول تحلیل بهره برد. بلکه می­توان از همان روش ساخت اثر – یعنی هم­جوشی – استفاده کرد. هم­جوشی یکی از شیوه­ های نوظهور تحلیل داده­ ها است که ابتدا در علوم نظامی شکل گرفت و امروزه علاوه بر ورود به سایر عرصه­ های علمی، وارد علوم انسانی و هنر نیز شده است. در پژوهش حاضر، تلاش شده است تا ضمن معرفی الگوی هم­جوشی JDL، طراحی تولید فیلم دزد بغداد به ­واسطه همین الگو مورد ارزیابی قرار گرفته و رویکرد هالیوود نسبت به جهان عربی اسلامی تبیین و تشریح شود. نتیجه پژوهش موجود موید این ادعاست که دزد بغداد با استفاده از الگوی JDL، در تصویرسازی معماری و عناصر بصری جهان عرب، به شکلی کاملا سیاسی عمل کرده است. در نگارش این مقاله علمی کاربردی از منابع کتابخانه­ ای، عکاسی از صحنه­ های فیلم و تحلیل آن استفاده شده است.   در تایید این ادعا نگارنده یک مجموعه مستند تلویزیونی تحت عنوان تاریخ و تصویر (۱۳۸۰) را تولید کرد که از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد و در آن به فیلم ­های هالیوودی ­ای پرداخته می­شد که از همین رویکرد تبعیت می­ کردند.

Keywords:

هالیوود , هم جوشی , مدل JDL , ارزیابی , جهان اسلام , طراحی تولید