تحلیل شاخص های پایداری زیست محیطی در آثار رنزو پیانو

از مشکلاتی که بشر در قرون اخیر با آن مواجه شد میتوان به تراکم فضاهای شهری، افزایش ترافیک و مشکلات آلودگی حاصل از تکنولوژی های جدید و حمل ونقل، خطر اقلیم جهانی، کاهش منابع انرژی تجدید ناپذیر، آلودگی ناشی از مصرف بیش از حد انرزی های فسیلی و غیره را میتوان نام برد. در سطح جهانی ۴۷% از مصرف انرژی و مقدار زیادی از مصرف آب مربوط به ساختمان هاست. پایداری زیست محیطی برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان رویارویی با نیاز های عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله با نیاز هایشان مطرح گردید و در حال حاضر در بسیاری از کشور های جهان مورد استفاده قرار می گیرد. رنزو پیانو از جمله معماران معاصری است که در حال حاضر رویکرد پایداری زیست محیطی را در آثارش دنبال می کند. هدف از این پژوهش شناخت شاخص هایی از پایداری زیست محیطی است که رنزو پیانو در آثاراش مورد استفاده قرار می دهد. پژوهش صورت گرفته توصیفی-تحلیلی و راهبرد اصلی تحلیل نمونه موردی است که سه بنا از آثار رنزو پیانو مورد توصیف و تحلیل قرار می گیرد. در نتیجه گیری به این موضوع پی برده شده که شاخص های الویت استفاده از طبیعت در ساختمان، احترام به زمین، توجه به بعد کالبدی و کاهش مصرف انرژی، حفاظت از انرژی و احترام به کاربران در الویت توجه وی قرار داشته است و بقیه شاخص ها در اولویت های بعدی این معمار مورد استفاده قرار گرفته است.

Keywords:

پایداری زیست محیطی , معماری پایدار , رنزو پیانو