ارزیابی بهبود دقت تخمین تبخیر-تعرق واقعی اراضی کشاورزی به کمک داده گواری با استفاده از مشاهدات مبتنی بر سنجش از دور و مدل فائو ۵۶

اثر استفاده از داده گواری بر افزایش دقت تخمین تبخیر-تعرق (ET) با استفاده از دو روش فیلتر کالمن جمعیتی(EnKF) و فیلتر ذره(PF) بررسی شد. مشاهدات و مدل مورد استفاده به ترتیب عبارت بودند از تبخیر-تعرق محاسبه شده با استفاده از روش سبال (روش مبتنی بر سنجش از دور) و مقادیر ET که به روش پیشنهادی نشریه فائو ۵۶ برای شرایط غیر استاندارد محاسبه شدند. به منظور ارزیابی کارایی روش های مذکور، نتایج بدست آمده از سه رویکرد شامل الف) داده گواری به کمک PF، ب) داده گواری به کمک EnKF و ج) شبیه سازی بدون استفاده از داده گواری (OL)، با نتایج یک سامانه داده گواری دیگر که در آن رطوبت خاک با استفاده از مقادیر اندازه گیری شده رطوبت خاک به وسیله دستگاه TDR و حل عددی معادله ریچاردز محاسبه شده بود (BL)، مقایسه گردید. نتایج بدست آمده دلالت بر آن دارد که داده گواری با استفاده از روش های PF و EnKF توانستند متوسط خطای سوگیری در برآورد رطوبت خاک در لایه توسعه ریشه را به ترتیب ۷ و ۹ درصد حجمی نسبت به OL کاهش دهند. همچنین داده گواری با PF و EnKF توانست nRMSE رطوبت خاک را نسبت به OL، ۸ درصد کاهش دهد. بنابراین به کمک داده گواری می توان به بهبود تخمین آب مصرفی و ارتقای مدیریت آبیاری دست یافت.

Keywords:

سبال , فیلتر ذره , فیلتر کالمن جمعیتی , مدلسازی آب و خاک و گیاه