مقایسه اثربخشی طرحوا ه درمانی ویژه واژینیسم با روش طرحواره درمانی متداول بر ترس از صمیمیت زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس

زمینه و هدف: اختلال واژینیسموس دومین اختلال عملکرد جنسی شایع در زنان محسوب می شود. از این رو استراتژی درمانی که به شکل ویژه به درمان علائم و مشکلات روان شناختی ناشی از آن بپردازد، راه گشا خواهد بود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی ویژه واژینیسم بر ترس از صمیمیت در زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس اجرا شد. مواد و روش ها: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس مراجعه کننده به کلینیک مامائی و زنان بیمارستان پیامبران شهر تهران در زمستان سال ۱۴۰۰ بودند، که از میان آن ها ۴۵ نفر به صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. پرسشنامه ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن (۱۹۹۱) برای سنجش متغیر وابسته استفاده شد. دو گروه درمانی، هر یک طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت ننمود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS (نسخه ۲۲) تحلیل گردید. یافته ها: هر دو روش طرحوا ره درمانی ویژه واژینیسم و طرحواره درمانی متداول در مقایسه با گروه کنترل بر کاهش ترس ادراک شده از صمیمیت زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس تاثیر داشتند (p<۰/۰۰۱). با توجه به مقایسه اختلاف میانگین های دو گروه مداخله با گروه کنترل، طرحوار ه درمانی ویژه واژینیسم نسبت به طرحواره درمانی متداول تاثیر بیشتری بر بهبود ترس از صمیمیت داشت (p<۰/۰۰۱). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد، بسته نوین طرحواره درمانی ویژه واژینیسم می تواند از طریق شناسایی مشکلات زنان مبتلا به واژینیسم به کاهش ترس از صمیمیت آنان بپردازد.

مقایسه اثربخشی طرحوا ه درمانی ویژه واژینیسم با روش طرحواره درمانی متداول بر ترس از صمیمیت زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس Keywords:

Schema therapy , sexual dysfunction , vaginismus , طرحوا ه درمانی , اختلالات جنسی , واژینیسموس