روش تدریس ریاضی جذب داتش آموزان به تدریس

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر روش تدریس ایفای نقش جهت آموزش مفهوم اندازه گیری ( محیط و مساحت) در دوره دبستان انجام گرفت. در این پژوهش به بررسی تاثیر روش تدریس ایفای نقش بر خلاقیت و یادگیری مفهوم اندازه گیری در درس ریاضی دوره ابتدایی پایه سوم پرداخته شد. ابزارهای مورد استفاده برای سنجش خلاقیت، آزمون خلاقیت تورنس (۱۹۸۸) و برای سنجش یادگیری، آزمون مداد کاغذی برگرفته از کانال کشوری پایه سوم ابتدایی (۱۳۹۹) بود. آمار توصیفی مربوط به میانگین و انحراف معیار نمرات خلاقیت و یادگیری مفهوم اندازه گیری به تفکیک برای افراد گروه آزمایش و کنترل در دو مر حله سنجش پیش آزمون و پس آزمون نشان داده شده است که در گروه کنترل میانگین نمرات در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تغییر چندانی را نشان نمی دهد ولی در گروه آزمایش شاهد افزایش نمرات در پس آزمون نسبت به پیش آزمون هستیم.واژگان کلیدی:روش تدریس ایفای نقش، خلاقیت، اندازه گیری، آموزش ریاضی، دوره ابتدایی۱.بیان مسئلهآموزش درعصرجدید با آموزش درگذشته متفاوت است. بدیهی است که وظیفه نظام آموزشی با تحولات شگرفی که در علوم رفتاری رخ داده و افق های جدیدی که نظریه های شناختی و فراشناختی در برابر آموزش و پرورش کنونی قرار داده اند، تنها انتقال حقایق علمی نیست. برعکس، باید شرایط مناسب یادگیری را برای دانش آموزان فراهم کند تا احساس موفقیت کنند و فرصت بررسی مشکلات فردی و اجتماعی خود را در مدرسه داشته باشند.در سال های اولیه مدرسه، اهمیت آموزش بیش از پیش نمایان می شود و باید به کودکان آموخت که یک سری مراحل شناختی را در رابطه با محیط و قبل از پاسخگویی به عنوان یک شهروند به موقعیت اجتماعی دنبال کنند. یکی ازالگوها در بعد فردی و اجتماعی آموزش، الگوی ایفای نقش است. این مدل دانش آموزان را به درک رفتار اجتماعی نقش خود در تعاملات گروهی و راه های موثرتر حل مسائل راهنمایی می کند. ایفای نقش نوعی تمرین همدلی است زیرا راهی برای پذیرش و درک خود و دیگران فراهم می کند. (وسترویل ، ۱۹۵۸؛ به نقل از حسن پور، ۱۳۹۵).درس ریاضی همواره به عنوان یکی از مهم ترین و دشوارترین دروس از نظربسیاری از خانواده ها ، دانش آموزان و معلمان تلقی می شود. این باور که آموختن ریاضی کاری سخت وپرتلاش می باشدکه نیاز به استعداد ویژه وتفکر دارد و همه از عهده آن بر نمی آیند از جذابیت و محبوبیت این درس علی رغم کاربردی بودن و روزمرگی آن، در نظر آنان کاسته است . ریاضیات ، علمی با مفاهیم ذهنی و انتزاعی است، یعنی بسیاری از مفاهیم ریاضی، تصوراتی از اشیا هستند که ترجمان آن ها به همان صورت ذهنی در دنیای واقعی میسر نیست. علی الخصوص برای دانش آموزان ابتدایی که بنده سال هاست در سمت آموزگار ودر امر آموزش با این گروه از دانش آموزان دست وپنجه نرم می کنم.انتزاعی بودن علم ریاضیات ، امکان احساس و درک مفاهیمش را دشوار و در نتیجه آموزش و یادگیری آن را تا حد زیادی برای این دانش آموزان سخت کرده است به طوری که روش های آموزشی خاصی را می طلبد. روش های آموزشی در ابتدا باید حالت کاربردی و عینی داشته باشند تا دانش آموزان دوره ی ابتدایی بتوانند توانایی لازم برای درک آن ها را در خود ایجاد نمایند. (مقاله ارایه شده در نهمین کنفرانس آموزش ریاضی ایران،زاهدان ۱۳۸۶ ، نویسنده:الهام صحرایی(از آنجایی که بیشتر مفاهیم و مهارتهای ریاضی با هم یک ارتباط نزدیک و شبکه ای دارند. برنامه و آموزش مفاهیم ریاضی باید به شکلی باشد که دانش آموزان این ارتباطات و روابط درونی مفاهیم را درک کنند و ریاضیات را به صورت یکپارچه یاد بگیرند. برخی از روابط مفاهیم ریاضیات شامل ارتباطات ریاضی با زندگی روزمره ، سایر علوم و کاربردهای آن در زندگی علمی آینده دانش آموزان است. به این ترتیب در برنامه درسی و آموزشی ، برقرار کردن پیوند ریاضیات با کاربردهایش درزندگی روزمره و سایر علوم از قبیل هنر ، علوم طبیعی و علوم اجتماعی باید مدنظر قرار گیرد. لذا هدف این تحقیق استفاده از روش تدریس نقش آفرینی در آموزش مفهوم اندازه گیری (محیط و مساحت) می باشد.