تاثیر تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانش اموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکرد روان شناسی مثبت نگر بر پیشرفت دانش آموزان در درس بود. معلمان و محققان روانشناسی مثبت متحدان طبیعی آموزش هستند. درس ریاضیات از دروسی است که در هنگام تعلیم و آموزش دیدن و حتی آموزش دادن احتیاج به شادابی خاصی دارد. اصولا" امروزه معلمین برای تدریس درس ریاضی ساعات اولیه حضور در کلاس را در نظر میگیرند. دانش آموزی که از کمبود تغذیه و بهداشت در رنج باشد مسلما"در یادگیری کلیه دروس دچار مشکل خواهد بود ، چه برسد به یادگیری درس ریاضی، پس به طور خلاصه می توان گفت که نابرابری امکانات تربیتی وتخصصی درواقع ازخانواده آغاز می شود. وخانواده ها باید زمینه های مناسب بهداشتی وروانی وتغذیه ای را برای فرزندان فراهم آورند تا فرزندانشان به راحتی ودرستی بتوانند ادامه تحصیل دهند ومعلمین هم هنگام تدریس ودادن تکلیف به بچه ها به این مقوله توجه کافی داشته باشند . ریاضیات به این دلیل اهمیت نداردکه درهمه رشته ها کاربرد دارد بلکه به این دلیل اهمیت داردکه پرداختن به آن ذهن را شفاف می کند خلاقیت را بالا می برد وگفتمان را تسهیل می کند و باعث می شود مردم قبل از هرکاری فکرکنند ، برنامه ریزی کنند تا کمتر اشتباه کنند واشتباهات را بتوانند جبران کنند. بنابراین اگرمی خواهیم شاهد پیشرفت افراد در درس ریاضی باشیم باید به افراد کمک کنیم تا ریاضیات را در زندگی خود بکار برند و لذت برند. بایستی سعی کنیم از پیرایه های بی دلیلی که به ریاضیات بسته شده رهایشان کنیم و به جنبه های عملی، نسبی و اجتماعی ریاضیات بپردازیم باید به دانش آموزان فرصت دهیم خطا کنند ، اشتباه کنند و دوباره بسازند. بایستی با جنبه های عملی قابل دسترسی شروع کنیم و به مردم بباورانیم که ریاضی قابل دسترسی است. بی شک شناسایی علمی مشکلات و آسیب شناختی رفتار و پیشرفت ریاضی فراگیران وتلاش واقع بینانه برای رفع آن ها موضوع جدی آموزش ریاضیات و رسالتی سنگین بردوش همه کسانی است که به نوعی به تدریس وفعالیت درریاضیات مشغول هستند .

Keywords:

ریاضی , دیدگاه مثبت نگرانه , پیشرقت , سیستم تحصیلی , تدریس