واکاوی درون مایه های کهن الگوهای خویشتن و فرآیند فردانیت، مترتب بر خانه های سنتی فلات مرکزی ایران، دوران قاجار

تاثیر فرآیندهای روانی هنرمند، طی خلق اثر، مبرهن است. در این ملجاء، کارل گوستاو یونگ، روان کاو سوئیسی با مطالعه بر رویاها و اسطوره ها، به الگوهای تکرار شونده ای در کردوکارهای روان انسان دست یافت که طی تاریخ، به کرات برآفرینه های بشر، تجلی یافته اند. بسط این اندیشه منجربه شکل گیری رویکرد خوانش کهن الگویی شد که در تکوین الگویی ساختاری در پژوهش های علوم انسانی نتیجه بخش بوده است. در این نگرش نهاد اثر، به مثابه روان آفریننده آن در نظر گرفته می شود و استعارات موجود، مبتنی بر کهن الگوهای مشخصی تفسیر می گردند. در میان اقسام هنر، معماری، علاوه بر سویه مادی، مشحون ایده هایی فراکالبدی و دربردارنده جنبه هایی غنی از فرهنگ و باورهای این بوم است که مجال تامل بر تجلیات ناخودآگاه جمعی را فراهم می آورد. این پژوهش با هدف درک درون مایه های کهن الگوهای خویشتن و فرآیند فردانیت، در نظریات یونگ و یافتن مفاهیم مشترک میان آنها و معماری خانه های سنتی فلات مرکزی ایران و گسترش مرزهای دانش میان رشته ای تدوین گشته است. پرسش های پژوهش چنین تبیین می گردند: درون مایه های مترتب بر کهن الگوهای خویشتن و فرآیند فردانیت در خانه های سنتی فلات مرکزی ایران کدامند؟ این کهن الگوها با کدام اصول معماری خانه های سنتی فلات مرکزی ایران تطابق دارند؟ روش غالب پژوهش، تحلیل محتوای کیفی، با تعامل رویکردهای استقرایی_قیاسی و نگرش پدیدارشناسی است. پایایی پژوهش در بخش کمی، با اعمال ضریب آلفای کرونباخ، در نرم افزار Spss تعیین می گردد. نتایج نشان می دهند، درون مایه هایی چون «مرکزیت»، «همنشینی تضادها»، «درون گرایی»، «هندسه ماندالایی»، «سلسله مراتب» و «وحدت» در کهن الگوهای خویشتن و فرآیند فردانیت با برخی اصول معماری خانه های سنتی قاجاری در فلات مرکزی ایران متناظر بوده و بر اجزای خانه ها فرافکنی شده اند.

واکاوی درون مایه های کهن الگوهای خویشتن و فرآیند فردانیت، مترتب بر خانه های سنتی فلات مرکزی ایران، دوران قاجار Keywords:

کهن الگو , یونگ , خویشتن , فرآیند فردانیت , خانه های سنتی فلات مرکزی ایران