تحلیل تاثیر شناختی عامل سرزندگی بر احساس تعلق ساکنین محلات شهری (مورد پژوهی: شهر شیراز)

مقاله حاضر با طرح این پرسش که چرا حس تعلق از چهره محلات امروزی برگرفته شده است آغاز می شود. نوع تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و از نظر روش انجام علی و همبستگی است، گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و شیوه پیمایشی انجام پذیرفته است پژوهش حاضر در سه گام اصلی با پرسشنامه و تحلیل آماری Spss انجام و از آزمون تحلیل واریانس ANOVA و تستTukey HSD و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است که در گام نخست به توصیف کیفی متغیرهای سرزندگی بر احساس تعلق ساکنین و در گام دوم به مقایسه تاثیر شناختی عوامل مختلف سرزندگی بر میل به ماندن در محلات و در گام آخر به رابطه عامل سرزندگی و احساس تعلق به فضای زیستی پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عامل سرزندگی اجتماعی و فرهنگی و طراحی تاثیربیشتری بر احساس تعلق ساکنین داشته و نتایج تحلیل مقایسه تاثیرعوامل سرزندگی بر حس تعلق نشان می دهد که محلات در حیطه تاثیرگذاری عوامل سرزندگی اقتصادی و اجتماعی و اکولوژیکی و طراحی براحساس تعلق ساکنین در ۲ گروه و دربحث سرزندگی فرهنگی در ۳ گروه مجزا قرار گرفته اند ودرنهایت تحلیل آزمون اسپیرمن مبین این مساله است که تنها در محله بعثت میل به ماندن در فضا در ساکنین به چشم می خورد . نهایتا این نتیجه حاصل آمد که با بالا بردن شاخص های سرزندگی اجتماعی و فرهنگی و الگوهای طراحی میتوان احساس تعلق ساکنین را افزایش داد لذا پیشنهاد می شود با ایجاد فضاهای جمعی مناسب و برقراری جشن های سنتی و مشارکت ساکنین در امور محله و اصلاح الگوهای طراحی در بالا بردن سرزندگی کوشید.

Keywords:

حس تعلق به مکان , سرزندگی محیطی , محلات شهر شیراز , محیط مسکونی