داریوش اول و بحران مشروعیت: تحلیلی بر اوضاع سیاسی اجتماعی ایران عصر هخامنشی

در فاصله تنها چند سال پس از مرگ کوروش کبیر بنیانگذار سلسه هخامنشی چند رخداد مهم به وقوع پیوست که در نهایت تحول سیاسی جدیدی را در نظام پادشاهی هخامنشیان رقم زد یعنی به قدرت رسیدن داریوش اول. این رخدادها با سقوط و مرگ کمبوجیه و ظهور گئوماتای مغ آغاز شد و به جریان خونخواهی بردیای مقتول و قیام عمومی سرزمین های تحت سلطه امپراطوری هخامنشی گسترش یافت. مجموع این جریانات حول محور داریوش اول و به سلطنت رسیدن او قرار دارد. یافته های تاریخی از نقش پنهان داریوش اول در بطن این حوادث حکایت می کنند. داریوش توانست از جریانات پیش آمده سود برده و در نهایت بر خلاف شیوه مرسوم پادشاهی از طریق وراثت؛ صاحب تاج و تخت هخامنشیان شد. این پژوهش با تحلیلی جامعه شناختی به واقعه نگاری تحولات سیاسی این عصر می پردازد و چگونگی بر تخت نشستن داریوش اول و مسله بحران مشروعیت در نظام پادشاهی هخامنشی پس از کوروش کبیر را با تکیه بر روایت کتیبه بیستون و منابع کلاسیک بررسی و ارزیابی می کند.

Keywords:

داریوش اول , شورش , مشروعیت , کتیبه بیستون , گئوماتا.