بررسی عشق در دیوان جهان ملک خاتون

عشق از اساسی ترین موضوعات شعر فارسی است و انواع زمینی و آسمانی آن در اشعار شاعران عامی و عالم و عابد و عارف، مضامین عالی و تعابیر زیبایی را به وجود آورده است. جهان ملک خاتون غزل سرای قرن هشتم هجری، از جمله شعرای مهم و تاثیرگذار در غزل عاشقانه، با مهارتی که در به کارگیری الفاظ دارد سیمای عشق را به اشکال گوناگون به تصویر کشیده است. هدف این تحقیق این بوده که بشناسد عشق مورد نظر جهان ملک خاتون چه ویژگی هایی دارد؟ نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که ویژگی ها و صفات عشق در غزلیات وی غالبا با مضامین راجع به مساله عشق در آثار شاعران عاشق و عارف پیش از او همسانی های زیادی دارد. مقام «عشق» در شعر او والا بوده، نوع زمینی و مجازی آن نیز سایه یا واسطه عشق ملکوتی است. در این پژوهش جلوه های گوناگون عشق در غزل های وی بررسی می شود.

Keywords:

ادبیات غنایی , عشق , جهان ملک خاتون , غزل.