کاربرد منطق در کشف برهان «امکان و وجوب» و «امکان فقری» بر اثبات وجود خدا در قرآن

فلاسفه با اصطلاحات و لسان فلسفی خاص خود، براهین محکمی بر اثبات وجود خدای سبحان بیان نموده‎اند. از طرف دیگر، از آیات قرآن نیز می توان استدلال هایی بر اثبات وجود خدای متعال ارائه نمود. اما آیا می توان این براهین فلسفی را از آیات قرآن استفاده کرد و حتی به نوعی ادعا کرد که فلاسفه براهین خود را از سرچشمه وحی استفاده نموده اند؟ این پژوهش با استفاده از ضوابط عقلی علم منطق در کشف و تبیین مقدمات برخی براهین اثبات وجود خدا در قرآن، در صدد اثبات عینی پاسخ مثبت به این سوال برآمده است تا اولا نمونه ای از عقلانی بودن مفاهیم این کتاب آسمانی، ثانیا جلوه ای از تفکیک ناپذیری قرآن و برهان به صورت عینی و مصداقی و ثالثا جنبه ای از اعجاز علمی آن را به سهم خود آشکار نماید. تحقیق پیش رو با روش توصیفی تحلیلی دو برهان از براهین فلسفی اثبات وجود خدا را به ترتیب نظم تاریخی، یعنی برهان امکان و وجوب و برهان امکان فقری بیان نموده است. ایشان برهان اول را از آیه ۳۵ سوره طور و برهان دوم را از آیه ۱۵ سوره فاطر استخراج کرده است.

Keywords:

فلسفه , منطق , اثبات وجود , واجب الوجود , قرآن , برهان امکان