نقد نظریه آلستون درباره انتساب حقیقی مفاهیم ذهنی و عملی به خدا از منظر مبانی ملاصدرا

سخن گفتن حقیقی درباره خداوند همواره یکی از چالش برانگیزترین بحث ها در تاریخ الهیات و فلسفه بوده است. گروهی منکر آن بوده و گروهی نیز معتقد به امکان سخن گفتن حقیقی درباره خداوند هستند. "آلستون" مطابق با نظریه کارکردگرایی سعی می کند امکان اسناد حقیقی مفاهیم ذهنی و عملی به خداوند را اثبات کند. وی اسناد مفاهیم ذهنی را متوقف بر اسناد مفاهیم عملی می داند و در مفاهیم عملی، از امکان ساختن مفاهیم عملی قابل اسناد به خدا که از مفاهیم عملی انسانی گرفته نشده اند، سخن می گوید و بدین نحو حمل مفاهیم ذهنی و عملی را بر خداوند اثبات می کند. وی در این باره دچار مشکل دور می شود و سعی در حل آن دارد. ما بیان خواهیم کرد که ملاصدرا اولا امکان اسناد حقیقی مفاهیم ذهنی را متوقف بر اسناد مفاهیم عملی نمی داند و ثانیا با استفاده از مبانی اشتراک معنوی و تشکیک، کمالات را به صورت حقیقی به خداوند اسناد می دهد. همچنین به نظر می رسد مشکلاتی که آلستون به آنها دچار شده است، طبق مبانی ملاصدرا قابل حل می باشند.

Keywords:

محمولات ذهنی , محمولات عملی , پارادایم شخصی , کارکردگرایی , اشتراک معنوی , تشکیک