زیست غنی سازی جعفری (Petroselinum crispum Mill.) با ید (یدید پتاسیم) در کشت خاکی

غنی سازی زیستی سبزی ها با ید، به عنوان یک استراتژی جدید برای غنی سازی بیشتر رژیم غذایی انسان با یک منبع ید بالقوه مقرون به صرفه و در دسترس، پیشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی کارایی و تغییرات بیوشیمیایی ناشی از غنی سازی زیستی ید در گیاه جعفری به عنوان یک سبزی برگی پرمصرف است. آزمایش به صورت گلدانی در شرایط گلخانه ای در سال ۱۳۹۷ در گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت طرح کاملا تصادفی انجام شد. اثر یدید پتاسیم (KI) در غلظت های صفر، ۵/۱۲، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک بر روی وزن تر و خشک اندام هوایی، میزان ید، اسید آسکوربیک، پروتئین های محلول، رنگیزه های فتوسنتزی، کربوهیدرات های محلول غیرساختمانی و فنل کل در سبزی جعفری رقم محلی شوشتر بررسی شد. نتایج نشان داد وزن تر و خشک اندام هوایی جعفری با افزایش غلظت ید بیشتر از ۵۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک کاهش نشان داد. میزان رنگیزه های فتوسنتزی، ظرفیت آنتی اکسیدانی، اسید آسکوربیک و پروتئین های محلول تا تیمار ۵۰ میلی گرم ید در کیلوگرم خاک افزایش و سپس کاهش نشان داد. با افزایش میزان ید استفاده شده در تیمارها محتوای کربوهیدرات های محلول غیر ساختمانی، میزان فنل کل و ید در اندام هوایی جعفری افزایش نشان داد. به طورکلی نتایج نشان داد زیست غنی سازی جعفری با مقادیر ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم ید در کیلوگرم خاک می تواند موجب بهبود رشد و شاخص های بیوشیمیایی گیاه جعفری گردد. بنابراین پیشنهاد می شود استفاده از سبزی جعفری غنی سازی شده با این دامنه غلظت ید به عنوان راه کاری برای تامین نیاز ید در جیره غذایی موردتوجه قرار گیرد.

Keywords:

اسید آسکوربیک , ترکیبات بیوشیمیایی , رشد , فنل کل , کربوهیدرات های محلول