اثرات انتوسیانین بر فاکتور های بیوشیمیایی خون مرتبط با دیابت در موش های صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوسین

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس با تغییرات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی بدن در ارتباط است. در این مطالعه اثرات انتوسیانین بر فاکتور­های بیوشیمیایی خون مرتبط با دیابت در موش­های صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوسین بررسی شد. آنتوسیانیدین­ها در همه بافت های گیاهی شامل برگ ها، ساقه ها، ریشه، گل ها و میوه ها یافت می شوند. مطالعات روی الگوی­ها حیوانی نشان می دهند که آنتوسیانین ها جذب سریعی داشته و ۶ تا ۲۰ دقیقه پس از مصرف در خون ظاهر می شوند و پس از ۱۶ تا ۶۰ دقیقه به حداکثر میزان خود در خون می رسند(۱۰). در یک مطالعه مشخص شد که با مصرف غذاهای حاوی آنتوسیانین (زغال اخته و قره قاط بی دانه) آنتوسیانین­ها توانایی کاهش غلظت LD L کلسترول و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما را دارند(۱۱). آنتوسیانین می­تواند بر قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی موثر باشد و باعث پیشگیری از آسیب­های بیوشیمیایی ناشی از دیابت در رت­های دیابتی شده با استرپتوزوسین شود. مواد و روش­ ها: در این مطالعه از ۳۲ موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به شرح ذیل به چهار گروه تقسیم شدند: الف) گروه کنترل ب) گروه کنترل دیابتی که نرمال سالین به عنوان حلال دریافت کرد ج) گروه موش­های صحرایی دیابتی درمان شده با mg/kg ۱۰۰آنتوسانین د) گروه موش­های صحرایی سالم که mg/kg ۱۰۰ آنتوسیانین دریافت کردند. برای القای دیابت در گروه­های مورد آزمایش ، تزریق داخل صفاقی تک دوز  mg/kg۵۰  استرپتوزوتوسین (STZ) (سیگما) حل شده در ۵ میلی متر بافر سیترات (pH = ۴.۵) انجام شد. سپس قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی اندازه­گیری شد. یافته­ ها: میزان قند خون ناشتا و سطح سرمی TG و کلسترول در گروه دیابتی کنترل در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰> p). همچنین میزان قند خون ناشتا و سطح سرمی TG و کلسترول در گروه­های درمان شده با آنتوسیانین کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل دیابتی نشان داد (۰۵/۰> p). در همه ی گروه­های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل، میزان  HDL و انسولین سرم به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰> p) و همچنین در گروه­های درمان شده با انتوسیانین نسبت به گروه کنترل دیابتی میزان HDL و انسولین سرم افزایش یافت. همچنین وزن رت­ها در گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت و در گروه­های درمانی با انتوسیانین وزن رت­ها نسبت به کنترل دیابتی افزایش پیدا کرد (۰۵/۰> p). نتیجه ­گیری: آنتوسیانین می­تواند بر قندخون ناشتا، سطح سرمی انسولین، سطح سرمی پروفایل چربی موثر باشد و باعث پیشگیری از آسیب­های بیوشیمیایی ناشی از دیابت در رت­های دیابتی شده با استرپتوزوسین شود.

Keywords:

diabetes , anthocyanin , blood sugar , lipid profile , Iau Science. , دیابت , آنتوسیانین , قند خون , پروفایل چربی , Iau Science