مقایسه قراردادهای بالادستی نفتی ایران با مقررات حاکم بر کنوانسیون بیع بین المللی کالا از منظر شرایط انعقاد، آثار و ضمانت های اجرایی

در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی تهیه و تنظیم شده است، برای تکمیل جوانب نقد و بررسی، علاوه بر قراردادهای بالادستی نفتی، نگاهی نیز به مقررات کنوانسیون بیع بین المللی کالا انداخته ایم تا نهایتا بتوانیم شرایط حاکم بر قراردادها را در هر دو حوزه مورد بررسی و مطالعه قرار دهیم. یافته های پژوهش بیانگر این است که هم در مرحله تشکیل و انعقاد قراردادها و هم در آثار اجرای قراردادها و هم در زمینه ضمانت اجراهای ناشی از قراردادها فیمابین قراردادهای بالادستی نفتی ایران و قراردادهای کنوانسیون بیع بین المللی کالا نقاط اشتراک و افتراق قابل توجهی وجود دارد. در مرحله انعقاد قرارداد در ایران به مالکیت منابع بر نفت، طرفین قرارداد، شرح کار، هزینه ها و مدت و قانون حاکم بر قرارداد توجه شده است و در کنوانسیون نیز تقریبا با وضعی مشابه به طرفین قرارداد، نحوه انعقاد و اصول حاکم بر انعقاد قرارداد نظیر اصل آزادی قراردادها اشاره شده است، در مرحله آثار اجرای قراردادها نیز در حقوق ایران به مواردی نظیر خروج قراردادهای نفتی از قراردادهای خصوصی، آثار مالی و اقتصادی، آثار اجرایی و غیره نظیر انتقال تکنولوژی، آموزش نیروی انسانی توجه شده و در کنوانسیون نیز به آثاری نظیر انتقال مالکیت، تسلیم کالا توجه شده است که نقاط اشتراک قابل توجهی ملاحظه می شود در مرحله ضمانت اجرا نیز نقاط اشتراک قابل ملاحظه است، نظیر حق فسخ و جبران خسارت که در هر دو مقرره قابل رویت است.

Keywords:

تعهدات قراردادی , قراردادهای بالادستی نفتی , کنوانسیون بیع بین المللی کالا.