بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی بر سلامت روان تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سلامت روان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ساری در سال ۱۴۰۱ می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده که با تکنیک پیمایش و بطور مقطعی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزانی است که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مدارس ابتدایی ناحیه یک ساری، مشغول به تحصیل می باشد. حجم نمونه آماری در این پژوهش بر اساس بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۳۷۳ نفر برآورد شد که بصورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-۱۲) بود. برای تجزیه و تحلیل ها از نرم افزارspss و آزمون های اسپیرمن و یو من وایتنی (معادل ناپارامتری آزمون t) استفاده شد. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان می دهد، بین حمایت اجتماعی بر سلامت روان رابطه وجود ندارد.

Keywords:

حمایت اجتماعی , سلامت روان , دانش آموزان