ارزیابی تاثیر مولفه های حکمروایی شهری هوشمند در برنامه ریزی راهبردی شهر های ایران (نمونه موردی: شهر ارومیه)

هم زمان با روند روبه رشد شهرنشینی در ایران و تحولات اجتماعی و اقتصادی شهرها، نارسایی هایی در حوزه های اجتماعی و اقتصادی، زندگی در شهرها را مختل کرده است. در این میان رشد و پیشرفت تکنولوژیکی در چند دهه اخیر دیدگاه های جدیدی نسبت به تاثیرات فناوری اطلاعات و ارتباطات در شهر به وجود آورده است. در چنین وضعیتی شهر هوشمند به عنوان یک راهبرد جهت کاهش مشکلات رشد جمعیت شهری و شهرنشینی سریع و بی برنامه موردتوجه برنامه ریزان قرار گرفته است. شهر ارومیه به عنوان دهمین شهر پرجمعیت کشور و دومین شهر بزرگ شمال غرب کشور در دهه های اخیر شاهد رشد چشمگیری بوده است، لذا سنجش و ارزیابی میزان تحقق پذیری شاخص های شهر هوشمند و بررسی و رفع چالش های پیشرو در روند توسعه این شهر مسئله ی حائز اهمیتی خواهد بود. پژوهش حاضر تحت عنوان ارزیابی تحقق پذیری شاخص های حکمروایی شهری هوشمند در شهرهای ایران نمونه موردی شهر ارومیه از نظر روش، توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف کاربردی می باشد. که در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسناد و مدارک موجود اطلاعات چارچوب نظری شهرهای هوشمند تهیه گردیده و ازآنجاکه هدف اصلی این پژوهش ارزیابی تحقق پذیری شاخص های شهر هوشمند می باشد؛ لذا یک تحقیق پیمایشی می باشد و در نهایت ابزار استفاده جهت تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده در محدوده موردمطالعه برای آنالیز داده ها و احتساب روایی و پایایی پرسش نامه از نرم افزار SPSS و مدل ویکور استفاده خواهد شد.

Keywords:

ارزیابی , شهر هوشمند , برنامه ریزی راهبردی , سیاست گذاری , ارومیه.