بررسی فعالیت ضد باکتریای و سمیت سلولی پارچه بی بافت اسپان باند پلی پروپیلن پوشش داده شده با نایسین-کیتوسان

سابقه و هدف: امروزه منسوجات فعال شده زمینه جدیدی از کاربرد را جدا از کاربردهای استاندارد نساجی ایجاد کرده اند. عملکردهای جدید این محصولات برای مثال، خواص ضدمیکروبی در این منسوجات افزایش یافته است. زمینه های کاربردی نساجی جدید برای حوزه های خاصی از مراقبت های بهداشتی و هم چنین صنعت، پوشاک ورزشی و منسوجات خانگی شناخته شده است. پیشرفت ها در زمینه منسوجات ضدباکتری توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است، زیرا این روش ها ابزاری برای حل چالش های جدی سلامت مانند رشد بیش از حد باکتری ها هستند. تحقیقات زیادی در زمینه افزودن مواد مصنوعی و سمی به پارچه ها مانند تریکلوزان نانو نقره یا سایر فلزات و مواد آلی برای تولید پارچه های ضد میکروبی انجام شده است. این پارچه ها با اتصال به پروتئین های داخل سلولی و غیرفعال کردن این پروتئین ها، باکتری ها را از بین می برند. هم چنین با استفاده از این مواد شیمیایی می توان گفت که محتوای فلزات سنگین در این منسوجات را افزایش می یابد. کاربرد فلزات سنگین در منسوجات ضد میکروبی توسط بسیاری از استانداردهای محیطی محدود شده است. بنابراین توصیه می شود از عوامل ضد میکروبی طبیعی مانند نایسین و کیتوسان برای تولید پارچه های ضدمیکروبی سازگار با محیط زیست و ایمن استفاده شود. فرآیند تکمیل پارچه با عوامل ضد باکتری طبیعی که محیط زیست و سلامتی انسان را حفظ می کنند، امروزه اهمیت بیش تری پیدا کرده است. بنابراین هدف این مطالعه تولید پارچه پوشش داده شده با کیتوسان و نایسین و بررسی خاصیت ضدمیکروبی آن است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، کیتوسان برای اتصال نایسین به سطح پارچه غیر بافته اسپان باند پلی پروپیلن استفاده شد. نمونه های پارچه با محلول حاوی کیتوسان و نایسین با استفاده از روش پد خشک پوشانده شدند. ظاهر، رنگ و نرمی پارچه های روکش شده با پارچه بدون روکش مقایسه شد. خواص اتصال، نایسین و کیتوسان روی پارچه با استفاده از تکنیک FTIR (تبدیل فوریه مادون قرمز) مورد بررسی قرارگرفت. برای بررسی خواص ضدمیکروبی نمونه های پارچه از روش انتشار در آگار و روش استاندارد (ASTME۲۱۴۹-۰۱) استفاده شد. اثر ضد باکتریایی نمونه های پارچه در برابر باکتری های رایج مانند اشریشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، لیستریا مونوسیتوژنز و انتروکوکوس فکالیس اندازه گیری شد. سپس از ده دوره شستشو، دوام ویژگی ضدباکتری این پارچه ها بررسی شد. هم چنین، سمیت این پارچه بر روی سلول های فیبروبلاست با استفاده از روش رنگ سنجی MTT پس از هفت روز تعیین شد. یافته ها: پارچه های پوشش داده شده با کیتوسان و نایسین از نظر ظاهر و نرمی تفاوت چندانی با نمونه شاهد ندارند. تغییرات مشاهده شده در طیف FTIR، مانند ظهور پیک های جذب جدید و پیک های اضافی مرتبط با پیوند پپتیدی، ادغام موفقیت آمیز نایسین و کیتوسان را در پارچه تایید می کند. نتایج ضد باکتری نشان داد که نایسین اثر ضد باکتری پارچه های پوشش داده شده در برابر باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا را افزایش داده است. ویژگی های ضدباکتری پارچه های پوشش داده شده با کیتوسان- نایسین بعد از شستشو در برابر باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس، لیستریا مونوسیتوژنز، اشریشیاکلی و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب حفظ شد. هم چنین، پوشش کیتوسان-نایسین نشان داد که حتی پس از یک هفته، سمیت معنی داری در سلول های فیبروبلاست ایجاد نمی کند. استنتاج: لایه کامپوزیت کیتوزان- نایسین دارای پتانسیل بالایی برای کاربردهای ضد میکروبی در زمینه های مختلف، مانند امکانات مراقبت های بهداشتی و صنعت نساجی است. هم چنین، این روش یک راهکار نوآورانه برای حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست ارائه می دهد.

Keywords:

textile finishing process , biomaterial , chitosan , nisin , antibacterial coating , فرآیند تکمیل پارچه , بیومواد , کیتوسان , نایسین , پوشش ضد باکتری