بررسی آماری نقطه سرد وردایست گرمسیری در تهران و شیراز در ماه های ژانویه و ژوئیه (۲۰۲۲-۲۰۰۰)
Publish place: Journal of the Earth and Space Physics، Vol: 50، Issue: 2
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 74
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JESPHYS-50-2_009
Index date: 21 July 2024
بررسی آماری نقطه سرد وردایست گرمسیری در تهران و شیراز در ماه های ژانویه و ژوئیه (۲۰۲۲-۲۰۰۰) abstract
نقطه سرد وردایست معرف سردترین سطح فشاری نیمرخ قائم دما در محدوده وردایست است که مرز گرمایی بین وردسپهر و پوشن سپهر را مشخص می کند. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های نقطه سرد وردایست گرمسیری در ماه های ژانویه و ژوئیه دوره آماری ۲۰۲۲-۲۰۰۰ در ایستگاه های کاوش جو مهرآباد تهران و شیراز می باشد. برای این کار ابتدا میانگین مداری فشار سطح وردایست گرمایی در محدوده صفر تا سی درجه شمالی برآورد و بر اساس آن فشار کف وردایست گرمسیری تعیین شد. برای روزهای مختلف دوره آماری، نیمرخ قائم دما رسم و پس از آشکار شدن وردایست گرمسیری، ویژگی های نقطه سرد آن تعیین و میانگین ماهانه آنها به دست آمد. در ادامه نقطه سرد میانگین ماهانه نیمرخ قائم دما نیز محاسبه شد و اختلاف این دو کمیت برای بررسی اثر عوامسسل موثر بر وردایست گرمسیری در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کمترین دمای نقطه سرد وردایست گرمسیری در ایستگاه شیراز، سردتر از ایستگاه مهرآباد تهران است و کمترین دمای نقطه سرد وردایست گرمسیری در ماه ژوئیه برآورد شده است. این اختلاف به سبب تفاوت عرض جغرافیایی دو ایستگاه و توسعه کم فشار گرمایی در ماه ژوئیه در روی ایران است که از طریق افزایش انرژی گرمایی، سبب افزایش ارتفاع و کاهش دمای سطح وردایست گرمسیری شده است. همچنین نتایج نشان داد که به طور متوسط میانگین نقطه سرد وردایست گرمسیری در ایستگاه های مطالعاتی، دو و نیم درجه کمتر از نقطه سرد میانگین نیمرخ قائم دما است و چنین بر می آید که کم فشار گرمایی در ماه گرم و پرفشار سرد در ماه سرد سبب این اختلاف می باشند.
بررسی آماری نقطه سرد وردایست گرمسیری در تهران و شیراز در ماه های ژانویه و ژوئیه (۲۰۲۲-۲۰۰۰) Keywords:
بررسی آماری نقطه سرد وردایست گرمسیری در تهران و شیراز در ماه های ژانویه و ژوئیه (۲۰۲۲-۲۰۰۰) authors
Mohammad Moradi
پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
