پیش بینی کارایی تعلیق شکن های تجاری جداکننده آب شور از امولسیون نفت خام به کمک ماشین بردار پشتیبان

امولسیون آب شور در نفت خام موجب کاهش ارزش نفت خام، مسمومیت کاتالیست ها در صنایع پایین دستی و خوردگی تجهیزات در بخش های مختلف انتقال، پالایش و نگهداری نفت خام می شود. متداول ترین روش صنعتی جداسازی آب شور از نفت خام، استفاده از ترکیبات شیمیایی می باشد.تامین ترکیبات شیمیایی مورد نیاز هزینه قابل توجهی دارد. به علاوه عملکرد تعلیق شکن های شیمیایی وابستگی بسیار زیادی به نوع نفت خام دارد. پیچیدگی موجود در ساختار نفت خام باعث می شود مدل سازی عملکرد تعلیق شکن ها دشوار باشد. به منظور کاهش تعداد پارامترهای مهم نفت خام از نسبت آسفالتین به مجموع رزین و آروماتیک به عنوان مولفه نفت خام استفاده شد. با توجه به پیچیدگی مدل مدنظر، از ماشین بردار پشتیبان به منظور پیش بینی عملکرد تعلیق شکن های تجاری استفاده شد. مهم ترین چالش در ماشین های بردار پشتیبان تنظیم فراپارامترها می باشد. در این مطالعه برای تنظیم فراپارامترها از معیار ریسک در پیش بینی راندمان های بالاتر از ۸۵% و افزایش ضریب همبستگی استفاده شد. به منظور جمع آوری داده های مدل سازی، چهار نمونه نفت خام به همراه دو نمونه تعلیق شکن تجاری رایج در واحدهای بهره برداری میادین جنوب غرب کشورتهیه و با استفاده از روش بطری، عملکرد تعلیق شکن تجاری در شرایط عملیاتی مختلف بررسی شد. عملکرد الگوریتم پیشنهادی برای تنظیم فراپارامترها با الگوریتم بهینه سازی بیزین مورد مقایسه قرارگرفت. نتایج نشان می دهد تنظیم فراپارامترهای ماشین بردار پشتیبان با معیار ریسک کمک می کند یک مدل با دقت بهتر برای پیش بینی عملکرد تعلیق شکن های تجاری طراحی شود. با توجه به اهمیت مدل سازی عملکرد مواد تعلیق شکن در صنعت نفت، اعتبار سنجی مدل با یک نمونه امولسیون جدید مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد ماشین بردار پشتیبان می تواند مدلی کارامد برای پیش بینی تعلیق شکن های تجاری ارائه کند.

Keywords:

امولسیون زدایی , تعلیق شکن شیمیایی , شاخصه پایداری امولسیون , ماشین بردارپشتیبان , هوش مصنوعی