تحلیل عناصر سرمایه ی روانشناختی از نگاه امام رضا علیه السلام بر اساس نظریه ی فرد لوتانز

هدف این مقاله، تحلیل چهار عنصر سرمایه ی روان شناختی، امیدواری، خودکارآمدی، خوش بینی و تاب آوری از نگاه امام رضا علیه السلام است که در روان شناسی امروز، توسط فرد لوتانز و همکارانش، در مباحث مرتبط با سازمان و مدیریت مطرح شد و از آنجایی که ریشه در مطالعات مثبت گرایی سیلیگمن داشت، به طور گستره تر در روان شناسی مورد پژوهش قرار گرفت. این نوشتار با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و روش تحلیل و بررسی برخی روایات شیعه به نقل از امام رضا علیه السلام گردآوری شده است. نتایج این نوشتار نشان می دهد امام رضا علیه السلام، سال ها پیش از مطالعات این پژوهشگران، عناصر سرمایه ی روان شناختی را در کلام خود و در قالب روایات متعدد به شیعیان برای گذشته، حال و آینده ی بشریت بیان فرموده و از آنجایی که ایشان همچون سایر امامان، دارای علم الهی هستند، بدون بهره گیری از روش آزمون و خطای بشری، امیدواری را در سایه ی توکل به پروردگار، خوش بینی را خوش گمانی به خداوند و دوری از ظن بد نسبت به دیگران، خودکارآمدی را باور به توانایی های فردی به اتکای آفریدگار و توسل به فرستادگانش، و تاب آوری را شکیبایی هدفمند و سازشی عزتمندانه و از نشانه های فرد با ایمان، در برابر سختی ها و مشکلات زندگی مطرح کردند، تا هر فردی، در هر زمانه ای، به واسطه ی آموزه های معلمان حقیقی بشر، امامان معصوم علیهم السلام زندگی کاملی داشته باشد.

Keywords:

امام رضا علیه السلام , سرمایه ی روان شناختی , فرد لوتانز , امیدواری , خودکارآمدی , خوش بینی , تاب آوری