سکه شناسی در دوران شاه سلطان حسین بایقرا در محدوده تاریخی خراسان بزرگ

بی­تردید، دوره حکمرانی سلطان حسین­بایقرا(۸۷۵-۹۱۲ه.ق)، را می­بایست عصر شکوه هنر و ادب عصر تیموری به­شمار آورد. در طی حکومت وی، شهر هرات- تختگاه سلطان حسین بایقرا، به مهم­ترین کانون هنر و ادب عصر تیموری تبدیل شد.پژوهش حاضر با بهره­گیری از روش توصیفی-تحلیلی و تمرکز بر مسکوکات ضرب شده در حکومت سلطان حسین­بایقرا، تلاش­نموده به تحولات اجتماعی-فرهنگی در اواخر دوره تیموری بپردازد.نتایج این تحقیق نشان­می­دهد، اوزان و عیار سکه­های عصر سلطان­حسین­بایقرا با توجه به­عدم ثبات سیاسی و فقدان قدرت سیاسی در مرکز و پیامد آن کاهش اقتدار اقتصادی همواره دستخوش تغییرات بوده است. دراین میان، برخی از سکه­ها که در منطقه استراباد و هرات ضرب گردیده به­دلیل وجود ثبات در مرکزیت سیاسی و مذهبی، از لحاظ نقوش، عیار و وزن، از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده­اند. از مطالعه شعائر موجود بر روی سکه­های این دوره می­توان دریافت که مذهب رایج، تسنن(فرقه حنفی) بوده و همپای آن در منطقه استراباد تشیع از نفوذ بیشتری برخوردار بوده است؛چراکه تعداد زیادی از سکه­های ضرب­شده در این شهر، مزین به شعائر مذهب شیعه است.