بررسی موردی خرابگویی های موجود در گفتار کودکان کم شنوای سه شش ساله شهر مشهد

شنوایی و گفتار دو رکن بسیار مهم در برقرار ی طبیعی ترین و کاربردیترین وسیله ارتباط انسانی هستند. در این میان رشد عادی سیستم تولید گفتار به میزان قابل توجهی وابسته به کارآیی سیستم شنوایی اوست. لذا هرگونه نقص قابل توجه در عملکرد حس شنوایی، میتواند زمینه ساز بروز ضایعات و اختلالات در تولید آواهای گفتار شود. در واقع،  نقص شنوایی را می توان یک ناتوانی پنهان دانست که گریبانگیر همه اقشار  جامعه از هر سن یا هر جنس و در هر میزان و وضعیت می شود. این ناتوانی به هر نوع و به هر اندازه که باشد، تاثیرات جبران ناپذیری را بر مهارتهای ارتباط کلامی، تحصیلی، نقش اجتماعی و خودباوری شخص کم شنوا خواهد داشت. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، تحقیق حاضر می کوشد تا به بررسی پاره های از خرابگوییهای تولیدی و مشکلات واجی مربوط به اختلالات شنوایی در بین تعدادی  از کودکان شهر مشهد بپردازد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی می باشد. آزمودنیهای این مقاله، ۸ کودک کم شنوای شدید هستند که با توجه به نوع و میزان خطاهایی که در گفتار آنها وجود داشته است، صرفنظر از جنسیت به صورت تصادفی انتخاب شده و این کودکان دارای بهره هوشی طبیعی می باشند. در این مقاله، گفتار کودکان به روش تقلیدی، جمع آوری شده است. به این صورت که آزمونگر نام کلمات را تلفظ کرده و کودکان به تکرار نام کلمات پرداخته اند. پس از ضبط گفتار کودکان، آنها را به شیوه تقلیدی آوانویسی جزئی کرده و سپس نتایج مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی خرابگوییهای آزمودنیها نشان می دهد که خطاهای حذف و جانشینی بیشترین فراوانی را دارند و بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که کودکان کم شنوا تمایل زیادی به رعایت ا صل کم کوشی در زبان دارند و خرابگوییهای آنها از انواع متداول در گفتار کودک می باشد.