تبیین یک الگوی مفهومی از شهر دوستدار گردشگر با تاکید بر عناصر فضایی شهر مشهد

چشم انداز اصلی این تحقیق،بررسی پتانسیل های موجود مشهد برای تبدیل به یک شهر دوستدار گردشگر است.هدف اصلی تحقیق شامل مطالعه و بررسی توانایی های موجود درشهرمشهد برای تبدیل به یک شهردوستدارگردشگر به عنوان یک موضوع جدید است.برای این منظور تلاش می شود تابه طورسیستماتیک شاخص های شهردوستدارگردشگر با توجه به پتانسیل های فرهنگی و زیارتی موجود مشهد تدوین شود برای وصول به این هدف،علاوه بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی،پرسشنامه ها،چک لیست ها و ثبت مشاهدات مربوط به الگوهای رفتاری گردشگران درقالب پایگاه داده های آماری و فضایی اقدام شد.نتایج نشان داد درتمامی ۱۹ نقطه برداشت میدانی،به طور متوسط حدود ۶۵ درصد از پاسخ گردشگران نسبت به سوالات جهت دار مطرح شده (با موضوعیت شهر دوستدار گردشگر) منفی بوده است و ازبین پارامترهای مورد مطالعه،پارامترهای مربوط به مولفه های فضایی مورد رضایت و تایید گردشگران قرار نگرفته است. پارامترهای مورد مطالعه تحقیق توسط فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP مورد تحلیل و وزن دهی قرار گرفته و برای همپوشانی لایه های نقشه های فضایی و پهنه بندی نهایی در GIS استفاده شدند.نتایج تحلیل فضایی نشان دادکه بیشترین رضایت گردشگران درحوزه مرکزی مشهد و اطراف حرم ثبت شده که نشان دهنده شاخصه گردشگری مذهبی شهر مشهد است.با جمع بندی امکانات و محدودیت های شهر مشهد از منظر موضوع تحقیق، استراتژی های مناسب تولید و تدوین و نتایج به دست آمده نشان دادکه استراتژی تقویت و گسترش کاربری های خدماتی و رفاهی مهم و از ارجحیت و اولویت بالاتری برای تحقق موضوع تحقیق در شهر مشهد برخوردار هستند.

Keywords:

شهر دوستدار گردشگر , تحلیل های آماری و فضایی , AHP , GIS , شهر مشهد