پیش بینی افسردگی بر اساس مواجهه با خشونت خانگی با میانجی گری مشکلات خواب: بررسی نقش تعدیل کننده خودشفقتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مواجهه با خشونت خانگی و افسردگی با میانجی گری مشکلات خواب و تعدیل کنندگی خودشفقتی در نوجوانان دختر انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مطالعه شامل تمامی نوجوانان دختر ۱۳ تا ۱۶ ساله مشغول به تحصیل شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۲۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس مواجهه کودک با خشونت خانگی (ادلسون و همکاران، ۲۰۰۸)، مقیاس افسردگی نوجوانان کوتچر (لبلانس و همکاران، ۲۰۰۲)، نسخه کوتاه مقیاس خودشفقتی (ریس و همکاران، ۲۰۱۱) و پرسشنامه کوتاه اختلالات خواب (زومر، ۱۹۸۵) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه هایس (مدل های ۴ و ۷) در نرم افزار SPSS۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد مشکلات خواب رابطه بین مواجهه با خشونت خانگی و افسردگی را میانجی گری می کنند و رابطه بین مواجهه با خشونت خانگی و افسردگی با میانجی گری مشکلات خواب توسط خودشفقتی تعدیل می شود. بر این اساس، نوجوانانی که از سطوح بالای خودشفقتی برخوردارند، در مواجهه با خشونت خانگی، مشکلات خواب کمتری را تجربه می کنند و در نتیجه ممکن است کمتر دچار افسردگی شوند. یافته های این پژوهش برای درک مکانیسم پیچیده رابطه موجهه با خشونت خانگی و افسردگی مفید است و پیامدهایی عملی برای مداخلات پیشگیرانه و درمانی افسردگی نوجوانان دختر دارد.

Keywords:

افسردگی , خودشفقتی , مشکلات خواب , مواجهه با خشونت خانگی