اثر اپی براسینولید بر پارامترهای جوانه زنی، فیزیولوژیکی، رشد و عملکرد میوه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L.)

مقدمه: براسینوستروئیدها نقش مهمی در مراحل جوانه زنی، رشد نشاء و عملکرد کمی و کیفی محصول دارند. روش ها: اثرات پیش تیمار بذر گوجه فرنگی با اپی براسینولید بر شاخص های جوانه زنی، رشد نشاء در گلخانه و تاثیر محلول پاشی گیاه بر رشد بوته و عملکرد در مزرعه انجام شد. تیمارها در مرحله جوانه زنی و تولید نشاء شامل خیساندن بذر (پرایمینگ بذر) در آب مقطر (شاهد) و محلول اپی براسینولید با غلظت های ۲۵/۰، ۵/۰ و ۷۵/۰ میکرومولار به مدت ۲۴ ساعت بود. نشاءهای حاصل از پرایمینگ بذر در اپی براسینولید (۰، ۵/۰ و ۷۵/۰ میکرومولار) به مزرعه منتقل و پس از یک ماه، با غلظت های ۰، ۵/۰ و ۷۵/۰ میکرومولار محلول پاشی شدند. نتایج و بحث: در مقایسه با شاهد، اپی براسینولید باعث بهبود درصد و سرعت جوانه زنی بذر و تمام پارامترهای فیزیولوژیکی و رشد نشاء گردید و اثر ۷۵/۰ میکرومولار شاخص تر بود. اثر اپی براسینولید بر پارامترهای اندازه گیری شده ی در مزرعه نیز بسیار چشمگیر بود. گرچه اثر پرایمینگ بذر به تنهایی در کلیه ی تیمارها نسبت به اثر محلول پاشی به تنهایی در کلیه ی مراحل، به طور معنی داری بهتر بود ولی ترکیب این دو تیمار در هر دو غلظت ۵/۰ و ۷۵/۰ میکرومولار نسبت به تیمارهای پرایمینگ بذر و یا محلول پاشی شاخص تر بود. تولید محصول گوجه فرنگی از ترکیب دو تیمار در غلظت ۵/۰ میکرومولار، ۷۴ درصد و در غلظت ۷۵/۰ میکرومولار، ۱۴۵ درصد، در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد.

اثر اپی براسینولید بر پارامترهای جوانه زنی، فیزیولوژیکی، رشد و عملکرد میوه گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L.) Keywords:

کلمات کلیدی: پرایمینگ بذر , تنظیم کننده ی رشد گیاهی , محلول پاشی