بررسی اثربخشی تقویت اعتماد به نفس بر نگرش به ازدواج مجدد زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد یزد

پیش زمینه و هدف: پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تقویت اعتماد به نفس بر نگرش به ازدواج مجدد زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد می­باشد. مواد و روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی ازنوع پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری کلیه زنان مطلقه ۲۰ تا ۴۰سال تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهرستان یزد ۲۴ نفر نمونه در قالب دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه نگرش به ازدواج بارتین و روزن استفاده شد. یافته ها: پس از تحلیل کواریانس چنین حاصل شد که باکنترل اثر پیش­آزمون، آموزش اعتماد به نفس در زنان مطلقه بر نگرش آنها به ازدواج مجدد و مولفه­های آن موثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می­دهد که آموزش اعتماد به نفس سبب شده نگرش ایده­آل­گرایانه زنان مطلقه نسبت به ازدواج مجدد کمتر شود، سپس نگرش واقع­گرایانه به ازدواج مجدد پیدا و در نتیجه نگرش بدبینانه آنها نسبت به ازدواج مجدد کمتر شود و در کل نگرش به ازدواج مجدد را بهبود بخشیده است. پیشنهاد می­گردد سازمان­هایی که با زنان مطلقه سر ­و کار دارند کارگاه­هایی در زمینه افزایش اعتماد به نفس برای ایشان برگزار نمایند، که این امر سبب تغییر نگرش زنان مطلقه نسبت به ازدواج مجدد شده و علاوه بر افزایش تمایل به ازدواج، کیفیت زندگی مجدد را نیز بالاتر می­برد.

بررسی اثربخشی تقویت اعتماد به نفس بر نگرش به ازدواج مجدد زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد یزد Keywords:

attitude towards remarriage , self-confidence , divorced woman , اعتماد به نفس , زنان مطلقه , نگرش به ازدواج مجدد