بررسی اثر اوژنول بر پانکراس رت نژاد ویستار مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک القاء شده با استرادیول والرات

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین بیماری غدد درون ریز زنان درسنین باروری است. علت PCOS هنوز شناخته نشده است با این حال مطالعات نشان داده اند که مقاومت به انسولین نقش مهمی در پاتوژنز این سندروم دارد. علاوه بر مقاومت به انسولین نشان داده شده است که برخی زنان مبتلا به PCOS تغییراتی در عملکرد یاخته های بتا دارند. اوژنول دارویی با خواص ضدالتهابی و آنتی اکسیدانتی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر درمانی اوژنول بر بافت پانکراس در رت های ماده نژاد ویستار مبتلا به PCOS بود. در این مطالعه تجربی، تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۰۰ گرم استفاده شد. برای القاء سندروم تخمدان پلی کیستیک استرادیول والرات با دوز mg/kg۴ به صورت درون صفاقی به مدت ۲۸ روز تزریق گردید. حیوانات به ۵ گروه تقسیم شدند. گروه کنترل و PCOS دریافت کننده غذای معمولی،گروه شم دریافت کننده حلال، و دو گروه تیمار با تزریق درون صفاقی اوژنول با دوز های ۱۲ و ۲۴ میلی گرم بر کیلوگرم. سپس پانکراس حیوانات خارج و بعد از طی مراحل تثبیت، آماده سازی و رنگ آمیزی به روش H&E مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. مطالعات بافتی پانکراس افزایش یاخته-های التهابی، افزایش یاخته های نکروزی و افزایش جزایر تخریب شده را در گروهPCOS نشان داد. تجویز اوژنول ویژگی های بافتی پانکراس را بهبود بخشید. درمان با اوژنول با دوز های ۱۲ یا ۲۴ میلی گرم بر کیلوگرم، به طور قابل توجهی تعداد یاخته های التهابی، یاخته های نکروزی و جزایر تخریب شده را کاهش داد(p≤۰.۰۵). یافته ها نشان داد که اوژنول می تواند در بهبود بیماری PCOS و کاهش اثرات مخرب آن موثر باشد.

Keywords:

سندروم تخمدان پلی کیستیک , اوژنول , پانکراس , موش صحرایی