اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برتاب آوری مادران دارای فرزند مبتلابه سرطان

بیماری های خاص همچون سرطان در فرزندان، تاب آوری و مقاومت ولدین ازجمله مادران را در سازگاری با شرایط با آسیب جدی مواجه می سازد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برتاب آوری مادران دارای فرزند مبتلابه سرطان انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده که بر روی ۳۰ نفر از مادران فرزندان مبتلابه انواع سرطان بستری در بخش انکولوژی اطفال بیمارستان محک تهران از فروردین تا شهریورماه سال ۱۴۰۲ به روش نمونه گیری به صورت در دسترس انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه تاب آوری کو نور و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. طرح درمانی این پژوهش بر اساس پروتکل جلسات درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز، استروسال و ویلسون (۲۰۰۳) طی ۸ جلسه درمانی ۴۵ دقیقه ای و در ۴ هفته برگزار شد؛ اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. جهت تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده و متناسب با سطح سنجش داده ها و مفروضات آماری، از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد. نتایج نشان داد با توجه به بالاتر بودن میانگین نمرات گروه آزمایش در پس آزمون، می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موثر بوده و موجب افزایش تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلابه سرطان شده است.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , تاب آوری , مادران , سرطان.