بررسی سطح سرمی اینترلوکین ۷۱ در بیماران ایسکمیک قلبی مراجعه کننده به بیمارستان افضلی پور شهر کرمان

مقدمه: بیماری ایسکمی قلبی از جمله بیماریهای عروق قلبی بشمار میرود و التهاب در این بیماری نقش اصلی را ایفا میکند. سلولهای ایمنی بدن و اینترلوکینها نقش بسیار مهمی را در ایجاد التهاب و فراخوانی و مهاجرت لکوسیتها به محل التهاب دارند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی اینترلوکین ۱۱ در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی و ارتباط آن با ریسک فاکتورهایبیماری بود.شیوه مطالعه: تعداد ۰۳۳ بیمار ایسکمیک قلبی وارد مطالعه شدند. بیماران به سه گروه مساوی انفارکتوس میوکارد حاد، آنژینپایدار و آنژین ناپایدار تقسیم شدند. هم چنین یک گروه بهعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. غلظت سرمی اینترلوکین ۱۱ با روش الایزا و طبق اصول راهنمای کیت مربوطه انجام شد.یافتهها: سطح سرمی اینترلوکین ۱۱ در گروه AMI، در گروه SA، در گروه UA و در گروه کنترل به ترتیب ۱۲/۱ ± ۳۰/۶، ۳۰/۱± ۰۱/۰، ۰۱/۱ ± ۱۱/۱ و ۰۳/۳ ± ۶۶/۰ بود. آنالیز آماری نشان داد که تفاوت بین گروههای مختلف بیماران با گروه کنترل معنیداربود ) ۱۰/ ۱اینترلوکین ۱۱ وجود نداشت )۳۰/۳>P(. سطح سرمی اینترلوکین ۱۱ در بیماران دیابتی در مقایسه با بیماران غیر دیابتی به صورت معنیداری بالاتر بود )۱۰/ ۱اینترلوکین ۱۱ با بیماری ایسکمیک قلبی ارتباط داشت و مکانیسمهای مربوط به اینترلوکین ۱۱ با بیماری ایسکمیک قلبی ارتباط دارد. اینترلوکین ۱۱ یک اینترلوکین التهابی است که با افزایش التهاب در پاتوژنزبیماری ایسکمیک قلبی نقش دارد. احتمالا بیماری دیابت، فاکتورهای التهابی هم چون اینترلوکینهای پیش التهابی مثل اینترلوکین۱۱ را افزایش میدهد و از این طریق با پاتوژنز بیماری ایسکمی قلبی ارتباط دارد

Keywords:

بیماری ایسکمیک قلبی , اینترلوکین ۱۱ , انفارکتوس میوکارد حاد , آنژین پایدار , آنژین ناپایدار