شیوع وجود اسکار کلیه در اسکن رادیوایزوتوپ و شاخص های مرتبط با آن در کودکان کمتر از ۱۶ سال پس از بروز عفونت ادراری طی سال های ۹۵-۱۳۹۱ در شهرستان ساری

مقدمه:عفونت دستگاه ادراری (Urinary tract infection یا UTI)، از علل اصلی اسکار بافت کلیه می باشد که عوارضی جدی همچون پرفشاری خون یا نارسایی مزمن کلیه را به دنبال دارد. بنابراین، تشخیص صحیح و به موقع UTI و سایر عوامل خطر بروز اسکار، از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اسکار کلیه در اسکن دی مرکپتو سوکسینیک اسید (Dimercaptosuccinic acid یا DMSA) پس از UTI در کودکان کمتر از ۱۶ سال در بیمارستان بوعلی سینای ساری طی سال های ۹۵-۱۳۹۱ انجام شد. شیوه مطالعه: این پژوهش به روش توصیفی- مقطعی انجام گرفت و در آن پرونده بیماران سرپایی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان بوعلی سینا و بیماران در دسترس مبتلا به UTI بستری در بخش اطفال آن بیمارستان که برای آن ها اسکن DMSA انجام شده بود، مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات لازم استخراج گردید. یافته ها:۲۰۸ کودک در مطالعه شرکت نمودند که ۸۳.۲ درصد آنان را دختران و ۱۶.۸ درصد دیگر را پسران با میانگین سنی ۳۲.۵۷ ± ۳۲.۸۰ ماه تشکیل دادند. بر اساس نتایج DMSA اول، حدود ۴۰ درصد التهاب و بر اساس DMSA دوم (تاخیری)، حدود ۳۴ درصد اسکار مشاهده شد. در افرادی که اسکار داشتند، تعداد دفعات ابتلا به UTI بیشتر بود. همچنین، ۷۱.۴ درصد اشریشیاکلی، ۱۴.۳ درصد پروتئوس و ۱۰.۷ درصد کلبسیلا در این افراد گزارش گردید که پروتئوس به طور معنی داری با احتمال بیشتر ایجاد اسکار نسبت به ارگانیسم های دیگر همراه بود. رفلاکس ادراری با ۹/۶۷ درصد، بیشترین بیماری همراه در بیماران عنوان شد و همه افرادی که اسکار شدید داشتند، مبتلا به رفلاکس ادراری بودند. رابطه معنی داری بین مشاهده اسکار در DSMA با سن و جنسیت وجود نداشت. نتیجه گیری: اسکار عارضه شایعی در جریان UTI کودکان است. ارتباط واضحی بین وجود رفلاکس ادراری و تکرار دفعات ابتلا به UTI و ایجاد اسکار وجود دارد. از این رو، توجه به این موارد در بررسی UTI ضروری است.

Keywords:

عفونت ادراری , اسکار , اسکن دی مرکپتو سوکسینیک اسید