مقایسه کرنش پلاستیکی اعمال شده توسط فرآیندهای فشرده سازی شیاری محدود و فشردن در کانال های مشابه زاویه دار به روش المان محدود

اعمال کرنش پلاستیکی شدید (SPD) بر روی فلزات به منظور ایجاد ساختار نانو کریستالی یا ساختار بسیار ریزدانه، موضوع بسیاری از تحقیقات اخیر بوده است. پژوهش ها نشان میدهد که ساختار نانو کریستال باعث بهبود خواص مکانیکی از جمله استحکام تسلیم و مقاومت در برابر سایش می شود. از میان انواع روش های SPD، می توان به روش های فشرده سازی شیاری محدود (CGP) و فشردن در کانال های مشابه زاویه دار (ECAP) اشاره کرد. صرفنظر از هندسه متفاوت قطعاتی که توسط هر کدام از این فرآیندها تولید می شود، بررسی مقدار کرنش پلاستیکی و نیز نحوه اعمال آن در هر کدام از این فرآیندها از لحاظ مقایسه و انتخاب فرآیند کار آمدتر، می تواند سودمند واقع شود. در این مقاله نتایج تحلیل المان محدود فرآیندهای فشرده سازی شیاری محدود و فشردن در کانال های مشابه زاویه دار بر روی آلومینیوم خالص تجاری ارائه گردیده و میزان موفقیت هر کدام از آنها در اعمال کرنش پلاستیکی شدید به قطعه بررسی می شود. کرنش پلاستیکی به عنوان پارامتری برای سنجش میزان ریزدانگی در نظر گرفته می شود. در نهایت به مقایسه این دو روش و بیان امتیازات و محدودیت های هر کدام از آنها پرداخته می شود.

Keywords:

تغییر شکل پلاستیک شدید , فشرده سازی شیاری محدود , فشردن در کانال های مشابه زاویه دار , نانو کریستال , المان محدود