انتخاب بهینه مکان منابع تولید پراکنده مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر در شبکه توزیع بازآرایی شده استاندارد

امروزه با توجه به تو سعه سیستم های توزیع و افزایش تقاضای برق، ا ستفاده از منابع تولید پراکنده و بازآرایی شبکه به موازات هم درشبکه ی قدرت افزایش یافته ا ست. از دیدگاه برنامه ریزی، اتوما سیون، مدیریت و بهره برداری، بازآرایی شبکه ی توزیع برق و اتصال منابعتولید پراکنده ی مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر به شبکه نقشی مهم در بهینه سازی سیستم قدرت ایفا می کند و هماهنگی این دو رویکردمیتواند تاثیر بسزایی در بهبود کارآیی شبکه داشته باشد. مقایسه ی نتایج این واقعیت را بیان میکند که بکارگیری تولیدات پراکنده همراهبا بازآرایی ساختار شبکه ی توزیع، در مقای سه با بهینه سازی غیرهمزمان، میتواند تاثیر به مراتب بیشتری دا شته با شد. از طرف دیگر باتوجه به ماهیت متغیر و تصادفی انرژی های اولیه ی نیروگاه های بادی و خورشیدی توان الکتریکی تحویلی توسط این منابع بصورت تصادفیاست. که به منظور بررسی دقیق تر و دستیابی به نتایج واقعی تر عدم قطعیت های توان تولیدی آرایه های فتوولتائیک و توربین های بادی بایددر مساله لحاظ شود. در این مقاله از ادغام روش شبیه سازی مونتکارلو و الگوریتم بهینه یابی بر پایه آموزش و یادگیری به منظور حلمساله ی جایابی منابع تولید پراکنده همزمان با بازآرایی شبکه با در نظر گرفتن عدم قطعیت منابع تولید توان بادی و خورشیدی استفاده وبر روی شبکه تست ۳۳ شینه ی IEEE پیاده سازی شده و نتایج حاصل از این روش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

تولید پراکنده , بازآرایی , منابع خورشیدی و بادی , شبیه سازی مونتکارلو , الگوریتم بهینه یابی بر پایه آموزش و یادگیری