ساخت و بررسی داربست سه بعدی حاوی آلبومین-ژلاتین-گرافن اکساید و آنتی بیوتیک جهت درمان ضایعات پوستی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 46

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

INFM12_148

تاریخ نمایه سازی: 7 مرداد 1403

Abstract:

زخم های مزمن بار عمده مراقبتهای بهداشتی هستند. شناسایی زخمپوشهای بهینه برای استفاده یک نوع زخم خاص یک عنصر مهم در تسهیل بهبود زخم است. در این پژوهش سعی بر آن بود که داربستهایی با استفاده از مواد زیست سازگار همچون آلبومین و ژلاتین تهیه شود. جهت ایجاد خاصیت آنتی باکتریال از داروی ونکومایسین استفاده شد. همچنین به منظور بهبود خواص مکانیکی از نانو ذرات گرافن اکساید استفاده شد. تولید داربستها با استفاده از تکنیک خشکایش انجمادی انجام شد. داربستهای ساخته شده مورد بررسی آزمایشاتی از قبیل بررسی مورفولوژی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، بررسی گروههای عاملی با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، تورم، تخریب پذیری زیستی بررسی خواص مکانیکی، زیستی و آنتی باکتریال قرار گرفتند. میکروسکوپ نوری مورفولوژی سطح را متخلل نشان داد اما با بررسیهای دقیقتر توسط میکروسکوپ SEM مشخص شد که با افزایش Go لایه هایی موازی مانند صفحه ایجاد شده است. حضور گروههایی از قبیل اپوکسید، هیدروکسیل، هیبرید و کربوکسیل مصداقی بر ذرات گرافن اکساید بود. باند آمید I و باند آمید II وجود پروتئین موجود در آلبومین را نشان میدهد. آمیدهای A و B و همچنین آمیدهای I,II و III در ساختار شیمیایی ژلاتین شناسایی شدند. شناسایی عناصر نشان داد که با افزایش نسبت وزنی گرافن اکساید، میزان درصد وزنی اکسیژن از کربن بیشتر خواهد شد. رهایش داروی ونکومایسین در داربست G.۵%Al.۳%Go نسبت به داربست G.۵%Al.۱%Go رهایش کنترل شدهتری را نشان داد. قرارگیری داربستها در محلول نمک بافر فسفاتی به مدت ۳۰ دقیقه نشان داد که افزایش گرافن اکساید موجب کاهش تورم میشود. میزان تخریب داربستها به مدت ۱۵ روز نشان داد که داربست G.۱۰%Al.۳%Go تا %۳۵ تخریب میشود و کمترین میزان تخریب برای داربست G.۵%Al.۱%Go به میزان %۱۸ بود. بررسیها نشان داد که داربست G.۱۰%Al.۳%Go کاندیدای مناسبی برای کاربرد در درمان آتوپیک میباشد.

Authors

علیرضا جنگی

گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایرا ن

آزاده آصف نژاد

گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایرا ن