تاثیر مدل ساختاری روابط میان مشروعیت سازمانی با سکوت سازمانی و شایعه سازمانی با نقش میانجی نفاق سازمانی (مورد مطالعه: دبیران ناحیه یک شهرستان ارومیه)

سکوت سازمانی پدیده مخربی است که در سطح فردی، گروهی و سازمانی پیامدهای منفی و اثرگذاری دارد لذا باید درکانون توجه مدیران قرار گیرد. سکوت سازمانی، با محدود کردن اثربخشی تصمیمگیریهای سازمانی و فرایندهای تغییر درارتباط است. مشکلی که هم اکنون گریبانگیر سازمانهاست، آن است که بیشتر آنها از اظهارنظر خیلی کم کارکنان ناراحتند. در چنین شرایطی کیفیت تصمیمگیری و انجام تغییر، کاهش مییابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مشروعیت سازمانیبا سکوت سازمانی و شایعه سازمانی با نقش میانجی نفاق سازمانی میان دبیران مدارس متوسطه شهر ارومیه صورت گرفت.جامعه آماری شامل دبیران زن و مرد دوره متوسطه دوم (پایه دهم، یازدهم و دوازدهم) ناحیه یک آموزش و پرورش شهرستانارومیه به تعداد ۸۵۰ نفر بود؛ تعداد ۲۶۴ نفر بهعنوان نمونه با روش نمونه گیری طبقهای نسبتی متناسب با حجم انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد مشروعیت سازمانی فیدان و بالسی (۲۰۱۸)، سکوت سازمانی وکوال و بوراداس (۲۰۰۵)، شایعه سازمانی هان و داگلی (۲۰۱۸) و نفاق سازمانی هادوی نژاد (۱۳۹۰) استفاده شد. جهت بررسی روایی پرسشنامه از روایی سازه و تحلیل عاملی تاییدی و جهت بررسی پایایی از آلفای کرونباخ برای هر یک از پرسشنامهها جهت اثبات پایایی متغیرهای پژوهش استفاده شد. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان دادند که مشروعیت سازمانی با سکوتسازمانی و شایعه سازمانی با توجه به نقش میانجی نفاق سازمانی رابطه معنادار دارد. مشروعیت سازمانی با سکوت سازمانی رابطه منفی و معنادار دارد. مشروعیت سازمانی با شایعه سازمانی رابطه منفی و معنادار دارد. مشروعیت سازمانی با سکوتسازمانی با توجه به نقش میانجی نفاق سازمانی رابطه معنادار دارد. مشروعیت سازمانی با شایعه سازمانی با توجه به نقش میانجی نفاق سازمانی رابطه معنادار دارد.

Keywords:

سکوت سازمانی , شایعه سازمانی , مشروعیت سازمانی , نفاق سازمانی.