بررسی تمایل استفاده از برنامه شاد جهت تدریس آموزگاران با استفاده از مدل پذیرش فن آوری

در دنیای امروز، فن آوری های پیشرفته ای وجود دارند که می توانند بهبود بخشیدن به فرایند آموزش و یادگیری را ممکن سازند. این برنامه ها می توانند به آموزگاران کمک کنند تا با لذت بیشتری مطالب را آموزش داده و به شکل موثرتری بر آموزش دانش آموزان تاثیرگذار باشند. برنامه شاد یک برنامه جهت آموزش مجازی دانش آموزان توسط وزارت آموزش و پرورش ایران اداره می شود و به دانش آموزان، معلمان و مدیران امکان استفاده از آن را می دهد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی تمایل استفاده از برنامه شاد جهت تدریس آموزگاران با استفاده از مدل پذیرش فن آوری است . در این پژوهش ، از روش گردآوری داده توصیفی -پیمایشی استفاده شده است و هدف آن کاربردی است . جامعه آماری این پژوهش شامل آموزگارانی است که تجربه استفاده از برنامه شاد را دارند. با توجه به انجام پژوهش به صورت مدلسازی معادلات ساختاری حجم نمونه بر اساس تعداد گویه ها تعیین شده است و تعداد نمونه ۲۴۳ نفر می باشد. یافته های پژوهش نشان داد که سهولت ادراکی تاثیر مثبتی بر قصد استفاده از برنامه شاد دارد. همچنین ریسک ادراکی و سودمندی ادراکی تاثیر مثبتی بر قصد استفاده از برنامه شاد دارد.

Keywords:

برنامه شاد , قصد استفاده , مدل پذیرش فن آوری