اثربخشی آموزش حل مسئله بر اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله بر اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش تجربی از نوع نیمه آزمابشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با روش کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی دوره دوم دبستان شاهد قائمشهر بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ دانش آموزان ابتدایی دوره دوم دبستان شاهد قائمشهر بودند که به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده انتخاب در دو گروه (۱۵نفر گروه آزمایش و ۱۵نفر گروه گواه ) جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض ۱۰ جلسه آموزش مهارت های حل مسئله به مدت هفته ای دو جلسه ۴۵ دقیقه قرار گرفتند. داده های با استفاده از پرسشنامه اهمال کاریتحصیلی (APQ) و مقیاس فرسودگی تحصیلی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اثربخشی آموزش حل مسئله بر اهمال کاری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی در گروه آزمایش و گواه معنادار است (۰۱/۰.(P< با توجه به یافته های این پژوهش مشخص شد که آموزش حل مسئله سبب کاهش اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شده است .

Keywords:

آموزش حل مسئله , اهمال کاری , فرسودگی تحصیلی