بررسی تغییرات میانگین ماهانه شاخص کیفیت هوا با استفاده از GIS (مطالعه موردی: شهر تهران)

آلودگی هوا یکی از مشکلات بزرگ زیست محیطی و اقتصادی در سراسر جهان است. این آلودگی هوا در مناطق شهری از جمله پیامدهای انقلاب صنعتی است، که با توسعه صنعتی و افزایش تعداد شهرها روز به روز بر میزان و تراکم جمعیت افزوده و به یک معضل تبدیل شده است. در ایران نیز شهرهای بزرگ به ویژه کلان شهرهای آن مانند تهران به علت افزایش ترافیک ناشی از وسایل نقلیه موتوری با بحران آلودگی هوا مواجه می باشند، درنتیجه نرخ رشد بیماری های قلبی، عروقی و مرگ زودرس در این شهر با کاهش کیفیت بهداشتی هوای تهران افزایش یافته است. برای انجام این پژوهش در جهت بررسی تغییرات میانگین ماهانه شاخص کیفیت هوا طی سال های های ۱۳۹۶ الی ۱۴۰۱ از داده های شرکت کنترل کیفیت هوا و نرم افزار GIS استفاده شد. نتایج نشان میدهد، کمترین مقدار شاخص کیفیت هوا به ترتیب مربوط به ماه های فروردین، اسفند و اریبهشت می باشد. همچنین بیشترین مقدار این شاخص به ترتیب مربوط به ماه های آذر، دی و تیر می باشد. همچنین مقدار این شاخص از جنوب تهران به سمت شمال روند کاهشی داشته است که ایستگاه های اقدسیه(منطقه ۱)، شهرداری منطقه ۲ و پونک (منطقه ۵) به نسبت ایستگاه های جنوب تهران از مقدار پایین تر شاخص کیفیت هوا برخوردار بوده اند.

Keywords:

شاخص کیفیت هوا , آلودگی هوا , تغیرات زمانی , درون یابی , GIS